Z centrum widać najwięcej
Szanowni Państwo! Kilka tygodni temu zakończyła się jedna z najbardziej brutalnych kampanii wyborczych w dziejach III RP. Upowszechnił się język dehumanizowania przeciwnika politycznego oraz wzajemnej pogardy. Ktoś powie, że niemal sześć lat rządów PiS-u zdążyło nas do niego przyzwyczaić. Niesłusznie. Język polityki informuje nas o standardach życia politycznego, które wyznajemy. W tej chwili poprzeczka wisi […]
Spierając się o pogardę, którą część jej przedstawicieli wylewa na wyborców Andrzeja Dudy, liberalna inteligencja ulega zabawnemu złudzeniu, że wyborców tych ich pogarda obchodzi.
W niedzielę wieczorem Kancelaria Prezydenta zapowiedziała poranne oświadczenie Andrzeja Dudy. O 5 rano w poniedziałek, na niecały tydzień przed obecnie obowiązującym terminem wyborów prezydenckich, na portalu Onet.pl pojawiła się informacja o tym, że PiS rozważa scenariusz, w którym prezydent poda się do dymisji. Poranne nagłówki największy portali informacyjnych i media społecznościowe pełne były spekulacji dotyczących […]
Państwo, które organizuje na chybcika wybory korespondencyjne, nie jest moim państwem i nie zamierzam legitymizować jego rytuałów.
Na naszych oczach zmienia się dotychczasowy sposób uprawiania polityki, choć związane z nią namiętności wciąż pozostają te same. W ramach cyklu „Lektury na czas kwarantanny” przypominamy pięć dzieł literackich, które pozwalają lepiej zrozumieć mechanizmy władzy.
Kryzys demokracji, rosnąca fala populizmu, rewolucja w geopolitycznym układzie sił. Na naszych oczach zmienia się dotychczasowy sposób uprawiania polityki, choć związane z nią namiętności wciąż pozostają te same. Tuż przed wyborami w Polsce proponujemy lekturę pięciu dzieł literackich, które pozwolą lepiej zrozumieć i spojrzeć z dystansem na współczesne mechanizmy polityczne.
Wspieram walkę o dobrostan ziemskiego klimatu z egoistycznej troski o samego siebie. Zdaniem Jonathana Franzena jestem więc „beznadziejnie samolubnym […] cynicznym realistą”. Cóż, wolę to, niż sentymentalizm, którym jego świeżo wydany w Polsce zbiór esejów, w znacznej mierze poświęconych katastrofie klimatycznej, jest aż nazbyt przepojony.
„Opowieści galicyjskie” Stasiuka, „Wojna polsko-ruska” Masłowskiej, a może „Wieszanie” Rymkiewicza lub „Sąsiedzi” Grossa? Jaka jest najważniejsza książka mijającego 30-lecia? Wybór był wyjątkowo trudny.
Szanowni Państwo! „Wierzę, że śmierć Pawła zmieni ludzi w bardziej trwały sposób – ludzie stają się coraz bardziej świadomi tego, do czego może prowadzić mowa nienawiści, i mamy nadzieję, że wielu nie będzie dłużej tolerować takiej agresji”, powiedział dziennikowi „New York Times” Aleksander Hall, przyjaciel Pawła Adamowicza. Niestety, zaledwie kilka dni po pogrzebie prezydenta Gdańska […]
Ci, którzy uważają, że tragiczna śmierć prezydenta Gdańska Pawła Adamowicza zaowocuje zniuansowaniem wewnątrzpolskiego konfliktu, powinni przemyśleć karierę w dziedzinie pisania umoralniających powiastek. Opozycja wykorzysta ją tak, by uczynić PiS partią kryminalistów. Już zaczęła to robić.
„Władcy Polski”, „4321” Paula Austera, nowy przekład Prousta, Reni Eddo-Lodge o rasizmie i kobietach, „Rejwach” Grynberga, wiersze Yu Jiana, opowieść o Osagach i narodzinach FBI i inne książki, o których warto pamiętać w 2019 roku.
Trzy lata rządów PiS-u znaczyło przeniesienie na poziom instytucjonalny i państwowy bazujących na fikcji resentymentów. Partia Jarosława Kaczyńskiego stworzyła w Polsce nierzeczywistość.
„Człowiek znikąd” to brawurowa opowieść o rodzinnej tajemnicy i wielkiej mistyfikacji. W tle przewija się Warszawa lat 50. i 60. oraz salony Paryża, Londynu i Nowego Jorku. W „Kulturze Liberalnej” prezentujemy przedpremierowy fragment powieści.
„Antysemici mnie bawią. Piszą w internecie: «Miał wszystkie kobiety», «Rządzi Polską jako szef żydomasonerii», «Jego marionetkami są Jarosław Kaczyński i Mateusz Morawiecki», «Ukradł trzysta milionów!». Przepraszam bardzo, ale to mi ubliża, bo ja poniżej miliardów nie kradnę!”.
Szanowni Państwo, bezprecedensowa burza, jaka rozpętała po uchwaleniu przez Sejm nowelizacji ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej, skłoniła rząd do przyjęcia tej samej strategii… co zawsze. Przy poprzednich konfliktach dyplomatycznych, nawet jeśli dotykały problemów mniejszej wagi, słyszeliśmy uderzanie w najwyższe patriotyczne tony. Za każdym razem przekonywano nas, że to reakcja nie na konkretne działania rządu, lecz […]