Słowo o lecie
przełożył Michał Bzinkowski
Artykuły oznaczone tagiem:
"Alicja Rosé"
Światło wieczoru
przełożył Adam Wodnicki
„Golgota Picnic”. Czy artystom wolno wszystko?
Szanowni Państwo, czy świat, w którym żyjemy, zmierza do koniecznego zeświecczenia? Coraz mniej osób bez zastrzeżeń mogłoby się podpisać pod optymizmem odchodzenia od wiary i pozostawiania za sobą religijnego pierwiastka w organizacji społeczeństw. Marcel Gauchet, ceniony francuski socjolog, twierdzi nawet, że religia stopniowo odzyskuje znaczenie w sferze publicznej, albowiem przestała być traktowana przez obywateli jako […]
Bardzo groźny precedens
O konsekwencjach odwołania spektaklu „Golgota picnic”, wolności artystycznej oraz o tym, jak odróżnić tanią prowokację od wartościowego przełamywania konwenansów, mówi krytyk teatralny.
Grecki patchwork. O „Mani. Wędrówki po Peloponezie” Patricka Leigha Fermora
Pisarz, pożeracz książek, niestrudzony podróżnik. Swoją europejską odyseję spisał i wydał w trzech tomach. Dziś fragment dzieła Patricka Leigha Fermora po raz pierwszy trafia do polskiego czytelnika w postaci zapisków z wędrówki po Peloponezie. To proza uszyta niczym najlepszy literacki patchwork.
Wiersze jak małe opowieści
Z Dortą Jagić, laureatką nagrody Europejski Poeta Wolności, o wpływie opowieści rodzinnych na własne pisarstwo, o inspiracjach literackich, teatrze, poetyckiej wrażliwości i fascynacjach teologiczno-filozoficznych rozmawia Alicja Rosé.
ochroniarze
przełożyła Małgorzata Wierzbicka
W co się bawią dzieci Medei. O „Medei” w reżyserii Doroty Kędzierzawskiej w Teatrze Polonia
„Medea” to znakomity debiut teatralny Doroty Kędzierzawskiej. Gdyby Eurypides pisał swój dramat dziś, czy dałby dzieciom głos? Udzieliły go im australijskie autorki. Medea, zdenerwowana, z papierosem w ręku, obwinia dzieci za swój los. Jazona nie ma. Boga chyba już też nie.
Wiersz powinien być pożywny jak dobrze przygotowane danie
Charles Simic to tegoroczny laureat Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta. W rozmowie z „Kulturą Liberalną” opowiada o powołaniu poety, tradycjach rodzinnych, twórczości Emily Dickinson i… pomyśle na literacką restaurację.
Kamień
przełożył Stanisław Barańczak
Obcy wśród swoich. O „Złotych okularach” Giorgia Bassaniego
Powieść Giorgia Bassaniego to historia wykluczenia. Bohater zamieszkujący przedwojenną Ferrarę zostaje odrzucony przez społeczność z powodu homoerotycznego romansu. Jest to jednocześnie echo odrzucenia ferraryjskich Żydów. Metafora Bassaniego utkana jest jednak z najdelikatniejszych nici.
Ogrody i pustynie. Elegie Renato Gabriele [POEZJA]
Mieszkaniec Latiny, miasta sztucznie utworzonego przez Mussoliniego na terenie osuszonego bagna. Poeta, dla którego antyk jest równie namacalny, jak współczesne Włochy. Uważny czytelnik Herberta. Sylwetkę Renato Gabriele wraz z jego elegią w tłumaczeniu Zofii Anuszkiewicz i Lucii Pascale przedstawia Alicja Rosé.
Cesare Pavese (1908‒1950) – poeta w oknie
Cesare Pavese stworzył swoją własną, odrębną formę wiersza; wsłuchując się w siebie, odtworzył swój wewnętrzny rytm. Tworzył wiersze-opowieści („poesia-racconto”) – pisane prostym, potocznym językiem, nieraz mocno zakorzenionym w piemonckim dialekcie.
Uchodźcy we własnym kraju
„Przyczyną masowych manifestacji jest po prostu brak żywności i podstawowych środków do życia. Brakuje nam mleka, cukru, wszelkich rzeczy, których potrzebujemy codziennie i zauważamy ich niezbędność dopiero jak znikną” – mówi uczestnik protestów w Caracas.
Zielona strona Celana [POEZJA]
Paul Celan pochodził ze świata, który zniknął. Niemiecki to język jego matki, jego jedyne miejsce zaczepienia, jego tożsamość. Poprzez słowo dociera do Innego, Drugiego, do „ty”, jak często zwraca się wprost w swoich wierszach, które są niematerialnym nośnikiem prowadzącym do spotkania – Alicja Rosé pisze o poezji Paula Celana.