Z centrum widać najwięcej
Urodzeni na tyle późno, żeby nie zaznać na własnej skórze biedy i przemocy lat 60. i 70., gdy Chiny pustoszyła rewolucja kulturalna, i na tyle wcześnie, żeby osobiście obserwować wielkie otwarcie kraju. Teoretycznie wygrali los na loterii, ale jako pierwsze pokolenie idą przez życie jako jedynacy.
Masz 170 cm wzrostu i ważysz 60kg? Fuj, jesteś „zgniła”! Autorska tabela damskich rozmiarów z pewnego sklepu rozwścieczyła i dotknęła wiele chińskich kobiet. Tym bardziej, że każda młoda Chinka słyszy niezliczoną ilość razy, że jest za gruba i musi schudnąć. Pierwsza krytykująca, często najbardziej brutalna i bezpośrednia, to matka.
Po dekadach językowej koegzystencji władza postanowiła przyśpieszyć tworzenie się jednolitego narodu. Tylko język chiński, tylko chińska kultura i homogeniczne Wielkie Chiny.
Przy okazji po głowie oberwali wideoblogerzy uprawiający mukbang, czyli jedzenie na żywo. Chińskie „gwiazdy o wielkich żołądkach” [大胃王] już stonowały swoje występy – zmniejszyli porcje i grzecznie dojadają do ostatniego kęsa na talerzu.
Latem w centralnych Chinach wielkie i mniejsze rzeki wylewają praktycznie co roku, lokalne powodzie i podtopienia to stałe zagrożenie wsi i miast leżących w pobliżu wód. Jednak w tym roku skala wyzwania jest wyjątkowa.
Prawa odebrane na chwilę mogą zniknąć na zawsze. Inwigilacja wprowadzona na chwilę może zostać na zawsze.
Najnowszy film jednego z najsłynniejszych chińskich reżyserów Zhanga Yimou to arcydzieło wizualne, a zarazem nudne kino akcji klasy B. Najpierw urzeka, potem nuży, a na końcu irytuje.
Na naszych oczach zmienia się dotychczasowy sposób uprawiania polityki, choć związane z nią namiętności wciąż pozostają te same. W ramach cyklu „Lektury na czas kwarantanny” przypominamy pięć dzieł literackich, które pozwalają lepiej zrozumieć mechanizmy władzy.
Filozofię Zhuangziego można porównać do stoicyzmu, zaleca ona bowiem, aby w przypadku gdy nie można zmienić zastanej rzeczywistości, zmienić sposób jej postrzegania. Zaleca minimalizm, ograniczenie pragnień i samoograniczanie. W ramach cyklu „Lektury na czas kwarantanny” przypominamy tekst Katarzyny Sarek.
Reżyser nagrodzonego Złotym Niedźwiedziem filmu „Czarny węgiel, kruchy lód” powraca z mrocznym kryminałem. Yinan Diao ponownie odsłania Chiny niemieszczące się w wyidealizowanym wizerunku kreowanym przez władzę.
W 2003 roku to alarmujące artykuły zagranicznej prasy zmusiły Pekin do wyjawienia informacji o tajemniczej chorobie. Tym razem Chiny działają tak szybko i zdecydowanie, że aż trudno uniknąć myśli – co tak naprawdę się tam dzieje? Czy jest aż tak źle?
Od czternastu lat Chińczycy wybierają znak i słowo, które ich zdaniem najtrafniej opisują odchodzący rok w Chinach i w świecie. Tegoroczne wyniki pokazują, jak odmiennie postrzegają sytuację w kraju i zagranicą.
Nadgorliwość powiatowych bibliotekarek wywołała oburzenie w Chinach i na świecie. Opinia publiczna była tu wyjątkowo zgodna – publiczne palenie książek to bardzo zły pomysł.
Lżejsze plecaki, mniej prac domowych, więcej czasu wolnego. Cicha rewolucja w chińskich szkołach nie we wszystkich wzbudza entuzjazm.
Pisarka wybitna i osobna, duchowa córka Kafki i Borgesa, sąsiadka Tokarczuk w rankingach bukmacherów. Nawet jeśli nie dostanie tegorocznej literackiej Nagrody Nobla, warto ją zapamiętać, a jeszcze bardziej czytać.
