Z centrum widać najwięcej
Jakie polskie filmy po 1989 roku zostawiły w nas największy ślad? Którym twórcom udało się najlepiej uchwycić przemiany społeczne ostatniego trzydziestolecia? Swój subiektywny wybór prezentują twórcy i redaktorzy działu „Patrząc” „Kultury Liberalnej”.
Nie pierwszy raz piszę w „Kulturze Liberalnej” o Kieślowskim. Przyłapałem się na tym, siadając do zaczętego właśnie tekstu. Tak bywa, że najważniejsi w życiu artyści pozostają zakodowani gdzieś głęboko w pamięci. Uśpieni w świadomości, powracają przywoływani przez innych. Wystarczy czasem impuls, by sięgnąć znów do ulubionego filmu.
Kazimierz Karabasz zapisał się w historii polskiego dokumentu nie tylko jako autor metody „cierpliwego oka” i mistrz pokoleń reżyserów. To także twórca, który połączył ortodoksyjny kanon etyki dokumentalisty z nieustającym formalnym eksperymentowaniem.
Czy ze złem można zmierzyć się za pomocą filmu? Czy wolność artysty może kolidować z publicystycznym zaangażowaniem? Jakiego tematu zabrakło w polskich filmach po 1989 roku? Odpowiedzi na te pytania szuka Agnieszka Holland w rozmowie z Grzegorzem Brzozowskim.
Jan Mencwel Historie uchwycone. Dokumentalne ballady Władysława Ślesickiego Postać Władysława Ślesickiego jednym kojarzyć się może z fabularną adaptacją powieści „W pustyni i w puszczy” z 1973 roku, innym zaś z głośnymi dokumentami tzw. „czarnej serii” lat 50., której był współtwórcą. Dzięki wydanej niedawno przez Narodowy Instytut Audiowizualny dwupłytowej edycji jego kilkunastu mniej znanych dokumentów z […]
Jacek Wakar Kłopot z Polańskim Kiedy czuję się dumny, że jestem Polakiem? Na pewno nie wtedy, gdy z powodu kilku stopni mrozu oraz grudniowych opadów śniegu mój kraj staje sparaliżowany. Zewsząd słychać o zimowym kataklizmie, pociągi mają kilkugodzinne opóźnienia, bo pękają szyny, a poza tym pogoda usprawiedliwia wszystko. Podróż z centrum Warszawy na Sadybę zajmuje […]
Artur Wołoch Medea. I’ve Loved You So Long Kiedy z ekranu w sali kinowej film patrzy na nas, widzów, podejrzliwie, próbując zarzucić na nas swój obraz świata, pokazując, co JEST, a co NIE JEST prawomyślne, wtedy jedynie słuszną reakcją jest poszukać zielonego neonu z napisem EXIT. W teatrze istniał niegdyś dobry zwyczaj obrzucania wykonawców z […]
