Po piętnastu latach od polskiej premiery w ręce rodzimych czytelniczek i czytelników wraca niezwykły picturebook. Słynny już „Gdzie jest tort?” Thé Tjong-Khinga oraz trzy kolejne tytuły „Serii z Tortem” to genialne beztekstowe książki obrazkowe, które można „czytać” w każdym wieku.
Do naszych rąk trafia rzecz wyjątkowa – książka napisana owadzim językiem! „Zu dę daś?” to przełożone przez Michała Rusinka „Du iz tak?” Carson Ellis, wyróżnione w konkursie o Medal Caldecotta, jedną z najważniejszych amerykańskich nagród dla książki dziecięcej, i wpisane na listę Białych Kruków Międzynarodowej Biblioteki Młodzieżowej w Monachium. Pytanie – jak tę opowieść przeczytać?
Autorzy „Wojny” wskazują wyraźnie na pewną prawidłowość: wojna, podobnie jak śmierć, pozostaje wciąż w strefie tabu literatury dziecięcej. Niewielu autorów i autorek sięga po ten temat, nie znajdując języka oddającego okrucieństwo wiążące się z bezgraniczną nienawiścią i bezsensowną śmiercią.
Osamotnione Ucho, niegdyś stanowiące część Vincenta van Gogha, przeżywa kryzys tożsamości. Czymże jest bez głowy słynnego malarza? Szuka zajęcia, by ostatecznie skupić się na tym, w czym jest najlepsze: słuchaniu. Krzepiąca i poruszająca surrealistyczna opowieść.
Nikola Kucharska pokazuje czytelnikom, jak działa sport: od plenerowej siłowni, przez gry zespołowe, aż po sporty walki. Niestety dominujące w publikacji opisy dyscyplin i zasad nie porywają, brakuje im humoru znanego z innych książek artystki.
Ponad dwadzieścia lat po premierze „Królowa kolorów” niemieckiej autorki Jutty Bauer nie traci na oryginalności. Pomysłowa książka obrazkowa pozwala odkryć siłę emocji drzemiącą w kolorach i zaprasza czytelników do twórczej zabawy.
Życie i Śmierć, ruch i bezruch, początek i koniec – to bohaterki przepięknie ilustrowanych, poetyckich książek autorstwa norweskiej pisarki Elisabeth Helland Larsen i belgijskiej ilustratorki Marine Schneider. Książek, które najlepiej czytać w duecie.
Gołąb martwi się, że nie znajdzie ukochanej na całe życie, jeż stanowczo zaprzecza jakoby nosił jabłka na kolcach, zaskroniec przyznaje, że w chwilach zagrożenia udaje martwego, a gąsienice, że nie mają pojęcia, co z nich wyrośnie.
Książki Chmielewskiej to zachęta do głębszej refleksji, do odkrywania niezwykłości w tym, co zwykłe, codzienne, utylitarne.
„Dwoje ludzi” to książka o miłości, byciu razem i potrzebie bliskości. Iwona Chmielewska mówi: dwojgu ludziom jest łatwiej, bo są razem – i jest trudniej, bo są razem.
Monika Obuchow Dziecięcy Nobel dla Iwony Chmielewskiej 25 marca na Targach Książki Dziecięcej w Bolonii, najważniejszej imprezie tego typu, prestiżową Bologna Ragazzi Award w kategorii fikcja odebrała Iwona Chmielewska, autorka książek obrazkowych. Bolońskie jury wyłoniło jej autorską opowieść „Oczy” spośród prawie pięciuset nadesłanych prac. To już druga nagroda, którą odbiera we Włoszech. W 2011 r. […]
Projekt „Pierwsza Książka Mojego Dziecka” to wspólna inicjatywa Fundacji „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom” i Narodowego Centrum Kultury, realizowana pod honorowym patronatem ministra kultury i dziedzictwa narodowego. Kobietom, które po 6. lutego urodzą dzieci w województwach: świętokrzyskim, podkarpackim, podlaskim i warmińsko-mazurskim zostanie wręczony zestaw, składający się z filmu edukacyjnego „Jak kochać dziecko?”, płyty z […]
