Po podpisaniu przez rząd tajwański umowy o wolnym handlu z Chinami setki ludzi protestują w obawie przed nadmiernym uzależnieniem ich kraju od władz w Pekinie. Władze tajwańskie zamiast negocjować rozpędzają demonstrantów używając siły niewidzianej w Tajwanie od lat. O przyczynach i konsekwencjach tego konfliktu pisze Wei-Yun Lin-Górecka.
Chociaż dla rządu w Pekinie Ukraina to coraz ważniejszy partner handlowy, chińskie władze inwazji na Krym najprawdopodobniej nie potępią, bo zbyt wiele łączy je Rosją.
Zawzięta rywalizacja o dostęp do dóbr i usług jest wpisana w chińską egzystencję od kołyski aż po grób. Walczy się o pracę, o mieszkanie, o żonę – nawet śmierć nie przynosi wytchnienia, bowiem i ten krańcowy etap życia, staje się coraz bardziej problematyczny.
Synowska cnota przejawia się na wiele sposobów. Stulecie urodzin zmarłego ojca można uczcić spaleniem na grobie papierowych pieniędzy i chluśnięciem wódki, ale można też zorganizować wspominkowe sympozjum, wydać biografię, nakręcić film, założyć izbę pamięci czy wypuścić znaczki pocztowe z wizerunkiem szanownego przodka.
Proces Bo Xilaia, zawierający wszystkie niezbędne elementy do przykucia uwagi w postaci pieniędzy, seksu i przemocy, zdecydowanie wysunął się na prowadzenie w kategorii bieżące wiadomości z Chin i przysłonił inne, mniej widowiskowe, ale równie ciekawe wydarzenia.
Zgodnie z zapowiedziami na portalu „Na Temat Chin” pojawił się tekst Wojciecha Jakóbca pod tytułem „Gdzie jest pies pogrzebany?” będący odpowiedzią na mój krytyczny artykuł opublikowany na łamach „Kultury Liberalnej”. Tytuł to mocno zwodniczy, gdyż Jakóbiec nie zadał sobie trudu udzielenia rzeczowej odpowiedzi na zdecydowaną większość zarzutów, których przedmiotem były kategoryczne i moim zdaniem mijające się z prawdą twierdzenia, jakie przedstawił w swoim wcześniejszym komentarzu.
Długa nieobecność pozwala na zauważenie zmian. Po dwóch latach znów patrzę na Szanghaj i widzę, jak bardzo i jak szybko zmieniają się chińskie realia. Fakt, Szanghaj to nie całe Chiny, ale to właśnie ta metropolia wyznacza trendy i lansuje nowe mody.
Miał nie przyjechać i nie przyjechał. Barack Obama za cel pierwszej podróży zagranicznej w nowej kadencji obrał Birmę, Kambodżę i Tajlandię wyraźnie dając do zrozumienia, jakie będą priorytety amerykańskiej polityki zagranicznej przez najbliższe cztery lata. Nie tylko na Polskę, ale nawet Europę w ogóle amerykański prezydent nie ma czasu. I trudno mu się dziwić.
Kiedy Polska organizowała Euro 2012, jako jeden z głównych celów tej imprezy wymieniano wyjście z postkomunistycznego cienia i pokazanie, że jest ona normalnym krajem, zdolnym do zorganizowania poważnego wydarzenia sportowego. Ważna była także chęć przyciągnięcia uwagi światowych mediów.
Szanowni Państwo, po latach medialnej dominacji „sinofobów”, gorąco piętnujących okupację Tybetu, łamanie praw człowieka i niewolniczą pracę za miskę ryżu, do głosu doszli „sinoentuzjaści”, wynoszący pod niebiosa chińską drogę rozwoju i gotujący się na nadejście „pax sinica”. W dyskursie giną rzeczowe, obiektywne głosy, których potrzebujemy najbardziej – pozbawione tak zacietrzewienia, jak i serwilizmu. O Chinach […]
Podpisane w grudniu 2011 r. w Pekinie przez prezydentów Polski i Chińskiej Republiki Ludowej wspólne oświadczenie w sprawie ustanowienia partnerskich stosunków strategicznych to deklaracja, która ma istotne znaczenie zarówno symboliczne, jak i praktyczne. Chiny, wraz z rosnącą pozycją kraju w gospodarce światowej, szukają swojego miejsca w różnych częściach globalnej rzeczywistości. Inicjator polityki otwarcia Chin, Deng Xiaoping, akcentując konieczność stopniowego, wyważonego wprowadzania reform, mówił, że „przechodząc przez rzekę, trzeba czuć kamienie pod stopami”.
Szanowni Państwo, czy prawa człowieka można kiwać? Czy można je wyrzucić na aut? Od dawna wiadomo, że Euro 2012 to coś więcej niż piłkarskie mistrzostwa. O grze reprezentacji Polski, o zbliżających się sportowych emocjach, mówi się stosunkowo niewiele. Dla Polski czerwcowy turniej to modernizacyjny drogowskaz, który przymuszał polityków do szybszego realizowania inwestycji, a nieraz w […]
Katarzyna Sarek Gorąca chińska wiosna Pożegnalne przemówienie Wen Jiabao, spektakularny upadek Bo Xilaja, nieudana próba puczu (jeśli w ogóle był…) i znaczna podwyżka cen paliw – od dawna tyle się nie działo w Chinach. Podczas gdy chińskie media z oczywistych względów zachowują daleko posuniętą powściągliwość w relacjonowaniu i komentowaniu, miejscowi internauci i zachodnia prasa prześcigają […]
Łukasz Pawłowski Jak prawdziwy Polak Chińczykiem został… O tym, że Jarosław Kaczyński od blisko dwóch lat nie utrzymuje luźnego nawet kontaktu z otaczającą go rzeczywistością, zdążyliśmy się już przekonać niejednokrotnie. Marsz 13 grudnia i słowa, jakie na nim padły, nie powinny więc być specjalnym zaskoczeniem. A jednak trudno pogodzić się z faktem, że przewodniczący największej […]
Katarzyna Sarek Chiński przepych Wydarzeniem ostatnich dni w Państwie Środka stały się bez wątpienia krążące w sieci fotografie siedziby jednej z firm farmaceutycznych wchodzących w skład koncernu Harbin Pharmaceuticals. Na pierwszy rzut oka można odnieść wrażenie, że uwieczniony na zdjęciach budynek to co najmniej pałac znad Loary, a widok wnętrz zapiera dech w piersiach: gigantyczne […]