Karolina Wigura i Katarzyna Kasia rozmawiają z Pawłem Sztarbowskim, wicedyrektorem warszawskiego Teatru Powszechnego o wyjątkowym zainteresowaniu rządów PiS-u kulturą, o tym, czy teatr powinien się wtrącać. A także o #MeToo w polskim teatrze.
„Polski atom wciąż pozostaje w sferze abstrakcyjnej. Kiedy zaczynaliśmy pisać książkę w 2013 roku, pierwszy blok elektrowni jądrowej w Polsce, prawdopodobnie w Żarnowcu, miał powstać w roku 2021. Dziś z dużym prawdopodobieństwem możemy powiedzieć, że przed 2033 rokiem nie uda się uruchomić żadnego bloku”, mówi Kacper Szulecki.
Polityka kulturalna pod rządami PiS-u to zawłaszczanie kolejnych instytucji, które kończy się ich spustoszeniem.
Dyrektor radiowej Trójki ocenzurował wyniki listy przebojów, ponieważ wygrała piosenka krytyczna wobec władzy. Następnie chciał zmusić dziennikarzy do podpisania dokumentu – odmówili, więc ich zawiesił. Potem PiS wyśmiewa raporty Freedom House, które pokazują pogarszający się stan polskiej demokracji.
Czy to, co robi obecna ekipa rządząca, jest lepsze niż czekoladowy orzeł? Czy oczko w głowie ministra Piotra Glińskiego – Polska Fundacja Narodowa – nie przebiła tego absurdu po tysiąckroć, wrzucając do sieci animację wymiany esemesów Adolfa Hitlera z Józefem Stalinem? A jak wyglądają postępy w budowie Muzeum Bitwy Warszawskiej? PiS nie potrafi stworzyć placówki na podobnie wysokim poziomie co w Gdańsku, dlatego dąży do przejęcia innych.
Polityka muzealna to więcej niż historyczna: jest jej najgorszą emanacją. A przy tym niebezpiecznym refleksem najpodlejszych czasów.
„Jeżeli budowanie wizerunku Polski ma polegać na tym, że mają być konferencje, z których klipy ogląda 7 osób na świecie, i jeżeli przez półtora roku ma to kosztować 5,5 miliona dolarów, to ja dziękuję. […] Kto sprawdza efektywność tych działań?”. O nieprawidłowościach w Polskiej Fundacji Narodowej mówi dziennikarz Onetu.
PiS zapowiada w programie dalsze „reformy sądownictwa”, ale nie wspomina ani słowem, na czym miałyby one polegać.
„Pokolenia ukształtowane przez etos solidarnościowy miały często manichejski stosunek do rzeczywistości politycznej i życia społecznego. W ich czasach było jasne, kto jest zły, a kto dobry. Wtedy ten schemat funkcjonował, bo komunizm był zły i dysfunkcyjny, ale w nowej epoce nie powinno być na to miejsca”, twierdzi Jakub Moroz.
PiS-owskie przejmowanie instytucji jest abordażem, dokonywanym przez ludzi, którym z oczu patrzy strach, że teraz-albo-nigdy. Taki rodzaj niedopieczonej rewolucji jest świetną hodowlą oportunistów. Czasem aż mi żal, kiedy ich oglądam, bo doprawdy konserwatyści, których znam i cenię, nie zasługują na aż tak szemrane towarzystwo.
Tomasz Sawczuk komentuje konferencję premier Beaty Szydło z okazji 100 dni rządu Prawa i Sprawiedliwości.
„Nowa władza zdawała się myśleć, że jeśli tupnie nogą, teatr sam z siebie wszystko zrobi. A teatr nie chce. Okazało się, że nawet jak się wygra wybory, to nie wszystko można”.
Ile lat trwa dzieciństwo? Dzięki polityce wicepremiera i ministra kultury, Piotra Glińskiego, mamy szanse na to, by poczuć się jak dzieci nawet teraz.
Czy Magdalena Ogórek może stać się rzeczywistym symbolem odnowy polskiej lewicy? Jej pierwsze wystąpienie pokazało, że będzie raczej młodszym wcieleniem Piotra Glińskiego – zderzakiem, który kierownictwo partii zawsze może wymienić. Ale ta nominacja ma także jasne strony, a dokładnie jedną.
Jacek Wakar Teatr absurdu Od czterech dni jestem w Tarnowie, oglądam jako juror przedstawienia XVI Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii Talia, z radością celebruję oderwanie od warszawskiej codziennej rzeczywistości. Komedie jednak komediami, a nałóg nałogiem. Kolega juror chwali się, jedząc śniadanie, że od czterech dni nie włączył telewizora. A ja co? Przerzucam kanały. Tu film, tam kretyński […]