Początek lat osiemdziesiątych. Mała wiejska miejscowość niedaleko Nicei. W żyjącej jeszcze tradycyjnym rytmem rodzinie rzeźników nagle pojawiają się dwaj jeźdźcy apokalipsy końca XX wieku – heroina i nieznany podówczas wirus HIV. O wstydzie związanym z narkomanią i AIDS, a także końcu samowystarczalnego prowincjonalnego świata opowiada Anthony Passeron, autor autobiograficznej opowieści „Uśpione”.
Zmarły niedawno Benrard Pivot był jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci francuskiego świata literatury. Przez lata prowadził słynny program telewizyjny o książkach „Apostrophes”. Był ucieleśnieniem medialnej elegancji. I inteligenckości, która w połowie lat siedemdziesiątych nie była jeszcze zepchnięta w niebyt widmowych nagrań emitowanych w telewizji grubo po północy.
Antologia esejów, fragmentów dzienników i wierszy. Tomik zmarłego niedawno żołnierza-poety Maksyma Krywcowa. Solidne, historyczne dzieło wybitnego ukraińskiego historyka Serhiia Plokhego. Każda z tych książek na inny sposób opowiada o wojnie, którą Rosjanie zaplanowali jako Blitzkrieg, a która przerodziła się w największe starcie zbrojne w Europie w XXI wieku.
„Stacja Europa Centralna” Jaroslava Rudiša to jednocześnie rodzinne wspomnienia, reportaż i erudycyjny esej o kolejowych wątkach w kulturze. A przede wszystkim melancholijne wyznanie miłości, przepojone głęboką wiarą w to, że tylko kolej tak naprawdę jest w stanie połączyć ludzi.
Karłowaty żongler, kapitan, hazardzista-milioner, ponury hycel, policjant służbista i pijany marynarz. W książce Jakoba Wegeliusa aura niesamowitości spowija grubą warstwą nie tylko portowe miasteczko, ale i jego mieszkańców. „Esperanza”, z fantastycznymi rysunkami przypominającymi najlepsze ilustracje Goreya, to melancholijna opowieść o przyjaźni, wierności i sile marzenia.
Eseje specjalisty od mikrohistorii, kobieca dystopia science-fiction, powieść dygresyjna z ducha XVII wieku, osobista historia awansu społecznego, literacki opis życia z osobą ze spektrum autyzmu… To tylko niektóre z książek z 2024 roku, na które warto zwrócić uwagę.
Proza polska i obca, debiut powieściowy, reportaż, poezja, esej, seria wydawnicza. Piotr Kieżun, szef działu recenzji książkowych w „Kulturze Liberalnej”, poleca najlepsze książki wydane w 2023.
Książka i choinka to dla nas, recenzentów „KL dzieciom”, idealne połączenie. W zestawieniu prezentujemy zarówno książki w typowo świątecznym klimacie, jak i te, które mogą być prezentem nie tylko na Gwiazdkę, lecz na każdą okoliczność, kiedy zechcemy obdarować dziecko wyjątkową lekturą – refleksyjną, mądrą, dobrze napisaną, dodającą otuchy, krzepiącą.
Tegoroczny laureat Nagrody Goncourtów – najważniejszej literackiej nagrody we Francji – zostanie wyłoniony 7 listopada. Na Festiwalu Conrada poznaliśmy czwórkę finalistów. Po raz pierwszy członkowie Akademii Goncourtów ogłosili ją w Polsce. O znaczeniu i specyfice nagrody rozmawiamy z członkiem jury – pisarzem Pierre’em Assouline’em.
Od dwudziestu pięciu lat w Krakowie organizowana jest polska edycja Nagrody Goncourtów – najważniejszej francuskiej nagrody literackiej. Przez blisko dekadę Polska przyznawała ten laur jako jedyny kraj poza Francją. Później w polskie ślady poszło ponad czterdzieści krajów. O historii i znaczeniu polskiego wyboru Nagrody Goncourtów rozmawiamy z wieloletnią organizatorką tej edycji – Magdaleną Bożek.
Regulamin najbardziej prestiżowej francuskiej nagrody literackiej jest prosty – Nagrodę Goncourtów można dostać tylko raz. W XX wieku znalazł się jednak pisarz, który ominął tę zasadę. Była to największa literacka mistyfikacja w powojennej Europie.
Znowu nadeszła pora na opowieści z dreszczykiem. W „KL dzieciom” co roku dbamy o to, by ani Wam, ani Waszym dzieciom nie zabrakło strasznych lektur na ten jesienny czas. Już po raz szósty zapraszamy na zestawienie „Książki na jesienny mrok”, w którym polecamy wydane w tym roku historie mroczne i straszliwe.
Szanowni Państwo! Następny numer „Kultury Liberalnej” opublikujemy dwa dni po wyborach. Możemy już wtedy wiedzieć, kto zdobył sejmową większość, ale możemy też nadal czekać w napięciu. Na pewno będziemy znać wyniki badania exit poll – czy jednak zostaną potwierdzone przez wyniki głosowania? Na finiszu kampanii wyborczej niewielka różnica głosów może decydować o większości w parlamencie. […]
Po raz pierwszy nie narzekam na poziom kandydatów, nie hamletyzuję, którą z partii wybrać. PiS doprowadziło do tego, że naturalny symetrysta – sceptycznie nastawiony do politycznych wzmożeń – stał się przedstawicielem silnego antypisu. Inaczej dziś się nie da.
Aleksandra Tarnowska wie doskonale, jak najskuteczniej przybliżyć świat polskiej wsi. Po pierwsze, pokazać detale, szczegóły, gesty. Po drugie, podkreślić powagę chłopskich dramatów, które we „Wniebogłosie” nabierają siły antycznej tragedii. To debiut na miarę najlepszych powieści Tadeusza Nowaka. Książka, która zostaje z czytelnikiem na długo.