Z wielkim zainteresowaniem przeczytałem tekst „Miasto, samochody, biznes” Artura Kiełbasińskiego, będący polemiką z moim ostatnim felietonem. Z góry jednak zaznaczam, że mój polemista może być nieusatysfakcjonowany poniższą odpowiedzią. Odnoszę bowiem wrażenie, że albo nie zrozumiał, co chciałem powiedzieć, albo też nie zgadzamy się co do fundamentów.
Z pewnym zafrasowaniem przeczytałem tekst „Samochody w mieście” autorstwa Wojciecha Kacperskiego. Zaduma nad felietonem wzięła się z prostej przesłanki: autor, podobnie jak ostatnio wiele osób zajmujących się organizacją życia w miastach, nadmiernie uprościł wizję funkcjonowania miast i przestrzeni wspólnej.
„Każdego roku 31 grudnia zbieramy się z przyjaciółmi i rozmawiamy o tym, że w następnym roku dewaluacji nie będzie” – nowoczesne białoruskie porzekadło ludowe.
Zarówno strzelanina w Paryżu, jak i powszechna mobilizacja Francuzów w odpowiedzi na tę tragedię są w powojennej Europie wydarzeniami o wyjątkowym znaczeniu. Celem zamachu nie byli jedynie Francuzi, a reakcja nie może ograniczać się do jednego kraju. To sprawa całej Unii Europejskiej.
Czy Magdalena Ogórek może stać się rzeczywistym symbolem odnowy polskiej lewicy? Jej pierwsze wystąpienie pokazało, że będzie raczej młodszym wcieleniem Piotra Glińskiego – zderzakiem, który kierownictwo partii zawsze może wymienić. Ale ta nominacja ma także jasne strony, a dokładnie jedną.
Dlaczego to nie Zygmunt Miłoszewski wywołał prawdziwy skandal podczas gali rozdania Paszportów Polityki? Z pomocą filozofii Kanta oraz… jajecznicy wyjaśnia Piotr Kieżun.
Na początku stycznia ugandyjskie media ogłosiły sukces Kampali w walce z Bożą Armią Oporu. Najmłodszy zbrodniarz ścigany przez Międzynarodowy Trybunał Karny, Dominic Ongwen, został schwytany. Jego proces – gdziekolwiek się odbędzie, w Afryce czy w Europie – ze sprawiedliwością nie będzie miał jednak wiele wspólnego.
„Zestawił Konwickiego z Bułhakowem. Obaj pokazali, jak wyobraźnią i śmiechem walczyć ze smokiem komuny i jak w tej walce odnosić niejakie sukcesy”. Tadeusza Konwickiego żegna Jacek Wakar.
Szanowni Państwo, przygody rolników szukających żony śledziły z zapartym tchem miliony polskich widzów… w miastach. Adam ze wsi Pasieczniki Duże w Podlaskiem stał się ogólnopolską gwiazdą. Tak oto wieś staje się modna na nowe sposoby: od eksperymentów z nową architekturą domostw, przez programy telewizyjne, aż po zainteresowanie wysokością dotacji unijnych czy wysokimi cenami ziemi. Trudno […]
„Być może zabrzmi to jak herezja, ale moim zdaniem nie ma szans na wykształcenie postaw obywatelskich ktoś, kto nie uczestniczy w pełni w utrzymaniu państwa, chociażby poprzez płacenie podatków. A to sytuacja polskich rolników, ciągle znaczącej grupy w społecznej strukturze wsi”, mówi socjolog, profesor Uniwersytetu Warszawskiego i Polskiej Akademii Nauk.
W Polsce działa około 7 tys. kół gospodyń wiejskich (KGW). Prawie połowa funkcjonuje jako organizacje nieformalne. Aktywność kół ma znaczący wkład w społeczno-kulturalny krajobraz polskiej wsi, który umyka wszelkim statystykom.
Dlaczego nowoczesne kobiety założyły koło gospodyń wiejskich, jak wykorzystać folklor do integracji mieszkańców i dlaczego nie nazwą się feministkami, wyjaśniają członkinie Stowarzyszenia KGW Lesznowola.
Równie ironiczny, choć mniej mędrkujący od Kundery, równie przenikliwy, choć mniej egocentryczny od Gombrowicza, tak samo wileński, chociaż mniej patetyczny od Miłosza. Powściągliwy i pełen humoru. Tadeusz Konwicki pozostanie jednym z najważniejszych środkowoeuropejskich pisarzy.
Noblista, prowokator, niedoszły prezydent Peru i były mąż własnej ciotki – to tylko niektóre z wcieleń latynoamerykańskiego czarodzieja pióra. Jego nowa biografia to owoc tytanicznej pracy badawczej autora – tłumacza i literaturoznawcy.
przełożył Jerzy Pomianowski