Konferencja prasowa Andrzeja Dudy i Mateusza Morawieckiego była przedziwnym wydarzeniem. Najpierw prezydent chwalił TVP, potem premier chwalił TVP. Na koniec odwołali prezesa TVP.
Chociaż jego kampania wydawała się już przegrana, to 77-letni Joe Biden jest dziś najpoważniejszym kandydatem do otrzymania prezydenckiej nominacji Partii Demokratycznej. I kandydatem… najmłodszym.
Wojewoda mazowiecki uchylił, oczekiwaną od dawna, uchwałę krajobrazową. Nowe prawo miało ułatwić wprowadzanie ładu estetycznego na ulicach i placach Warszawy. Czy reklamowy chaos będzie trwał?
Małe sklepy przegrywają konkurencję z sieciowymi. Czy władze państwowe lub miejskie powinny wspierać sklepy rodzinne? A jeśli tak, to w jaki sposób i właściwie dlaczego?
Konwencja Małgorzaty Kidawy-Błońskiej była sprawnie wyreżyserowanym spektaklem, który spełnił swoją rolę – zaktywizował działaczy, dał nadzieję sympatykom, a telewidzom pokazał mocne strony kandydatki, maskując jednocześnie te słabsze. Miarą sukcesu było to, że nawet prorządowe „Wiadomości” miały kłopot z przekonującą krytyką kandydatki.
Rzewuski wytrąca nas z stanu tego błogiego zadowolenia. Przedstawia nie tylko ciemniejszą stronę życia Warszawy, ale także udowadnia, że była ona w o wiele większym stopniu codziennością, niż nam się wydaje. Szkoda tylko, że jego książka ma tyleż wad, co zalet.
Są książki, których nie sposób ominąć, a po przeczytaniu zapomnieć. „Chłopiec znikąd” to lektura obowiązkowa, choć nieobowiązkowa.
Upadek demokracji, kryzys ekologiczny, wojna w Syrii, spięcia międzykulturowe towarzyszące rosnącej potędze Chin – to tematy dokumentów, które konkurowały w tym roku o Oscara.
Szanowni Państwo! Wystarczy jeden spacer, po dowolnej miejscowości w Polsce, aby dostrzec postępującą zmianę. Rok po roku coraz rzadszy staje się widok małych, niezależnych sklepików, niegdyś obecnych na każdym kroku. Dziś jest to już w zasadzie gatunek na wymarciu, którego niszę gwałtownie zapełniają kolejne markety lub oddziały franczyz. Nie jest to jedynie zmiana krajobrazowa. Los […]
To na takich imprezach wykuwa się przyszłe oblicze sceny z szeregu możliwych, a gusta uczestników, eksponowane na coraz to nowe stylistyczne mutacje i hybrydy, mają prawdziwy rytuał przejścia.
„Duża część właścicieli Żabek to są cwaniacy i kombinatorzy, a nie biznesmeni. Pracownicy też są bardzo często z łapanki. Ja w ciągu pięciu lat miałem około 100 pracowników. Żeby stworzyć stałą ekipę 11 osób, którzy pracują u mnie od ponad dwóch lat, musiałem «przerobić» stu – złodziei, narkomanów, alkoholików, nierobów”, mówi ajent jednej z warszawskich Żabek.
„To jest jak z programem 500 plus, który miał zapewnić znaczący skok liczby urodzeń. Tak się nie stało, a zakaz handlu w niedzielę nie sprawił, że Polacy masowo ustawiają się w kolejkach do małych sklepów. Jedno i drugie ładnie sprzedawało się w mediach, ale cel był źle nakierowany lub od samego początku błędny”, mówi członek zarządu stowarzyszenia Inicjatywa Firm Rodzinnych.