W „Dzwoneczku” fińskiego autora Tima Parveli pojawia się co prawda Święty Mikołaj, ale nie jest to opowieść o choince, prezentach i śniegu. To przede wszystkim historia o ogromnej odwadze chłopca, który zdecydował się poświęcić coś niezwykle ważnego, by uratować czyjeś życie.
Po „Wielki ogród” Gillesa Clémenta i Vincenta Gravé tylko z pozoru powinno się sięgnąć wiosną. Przeciwnie, książkę można otworzyć w dowolnym momencie i w dowolnym jej miejscu, choćby na wypadającym gdzieś w połowie publikacji listopadzie. Rozkładówka zatytułowana „Listopad. Zima” zaczyna się słowami: „Zima jest dla ogrodnika niczym wakacje”. Mam wrażenie, że to jedno z ładniejszych zdań, jakie można powiedzieć o listopadzie.
Picturebooki mają to do siebie, że choć stworzone z myślą o małych czytelnikach, każdemu, kto po nie sięga, są w stanie opowiedzieć prostą, ale trafiającą do serca historię. Tak jest też z pięcioma prezentowanymi tu tytułami. To znakomicie napisane i zilustrowane książki obrazkowe z ważnym, uniwersalnym przekazem. Świetne na mikołajkowy prezent.
Zbliża się Halloween. Aveline ma spędzić przerwę semestralną u swojej ciotki w Malmouth – ponurym nadmorskim miasteczku, pełnym przerażających historii. Mrok, także ten czający się w ludzkim wnętrzu, lęk i strach – to główne tematy książki, pełniącej nie tylko funkcję rozrywkową, powszechnie kojarzoną z horrorem. Choć mamy do czynienia z literaturą dziecięcą, „Aveline Jones i duch z Malmouth” – pierwszy tom serii Phila Hickesa – jest prawdziwie niepokojąca.
Znowu nadeszła pora na opowieści z dreszczykiem. W „KL dzieciom” co roku dbamy o to, by ani Wam, ani Waszym dzieciom nie zabrakło strasznych lektur na ten jesienny czas. Już po raz szósty zapraszamy na zestawienie „Książki na jesienny mrok”, w którym polecamy wydane w tym roku historie mroczne i straszliwe.
Mogłoby się wydawać, że seria „Czytam sobie” stworzona do nauki czytania, przestrzegająca ścisłe określonej liczby 2500–2800 słów, nie będzie szczególnie fascynująca fabularnie, tymczasem oferuje ona małym czytelnikom znakomite literackie kąski. Takie jak wzruszająca opowieść Wojciecha Widłaka „Tajemnica zielonej butelki”.
W serii o Bułeczce dziecięcy odbiorcy znajdą pogodne carpe diem, choć Sara Ohlsson – jak to w szwedzkiej literaturze dziecięcej bywa – podejmuje również trudne tematy. Są tu i śmierć, i przemoc rówieśnicza, i kwestie polityczne związane z ochroną środowiska. Seria ukazuje znakomicie funkcjonującą patchworkową rodzinę, prezentując niemal podręcznikowy obraz międzypokoleniowego porozumienia w literaturze dziecięcej.
Dla rodziny Borków przeprowadzka to nie pierwszyzna. Tym razem jednak wracają do siebie, na Kaszuby. Po anonimowości wielkich miast lokalny baśniowy folklor fascynuje i zadziwia. Dzieci poznają swoje korzenie, ale też pilnie strzeżone tajemnice i zwyczaje społeczności. Do tego podejmują się niełatwej misji rozwiązania kryminalnej zagadki, od której mogą zależeć losy całego regionu.
Te opowieści to remedium na pośpiech. Utrzymane w duchu uważności i głębokiej refleksji, zachęcają do zatrzymania się i zastanowienia, jak się czujemy, co przeżywamy. Lektura tych trzech książek z pewnością sprawi, że czas nieco zwolni. A kto wie, może się jeszcze okaże, że nasze pragnienia i ich spełnienia nie leżą tak daleko od siebie.
Zwierzęta walczące o polityczną władzę – brzmi znajomo? „Głosujcie na Wilka!” to gra z polityczną satyrą George’a Orwella. Jednak w przeciwieństwie do „Folwarku zwierzęcego” Calì i Clavelet prezentują bohaterów na miarę XXI wieku: wiece wyborcze, transmisje telewizyjne i media społecznościowe to środki komunikacji, ale i perswazji, by osiągnąć polityczny sukces. Lektura obowiązkowa nie tylko dla najmłodszych.
Przeprowadzka za miasto budzi w Halszce lęk. Dziewczynka boi się zmian – nowej szkoły, nowych koleżanek i kolegów. Wówczas w jej rzeczywistość wkrada się świat fantastyczny w osobie skrzata Boima. To on pomoże Halszce poradzić sobie ze świeżo przeżytą stratą i otworzyć się na innych.
Dzieci wróciły do szkół, wróciły również pytania o problemy szkolnych społeczności: przemoc rówieśniczą, hejt, wykluczanie, ocenianie przez pryzmat stereotypów. „Marta na białej szkole” to historia dziewczynki z rodziny ateistycznej, która doświadcza w szkole hejtu ze strony rówieśników. Jej autorka wierzy, że książka otworzy oczy dorosłym na potrzebę akceptacji szeroko rozumianej różnorodności.
Nonsens zdaje się być dla wielu artystów najbardziej „sensowną” odpowiedzią na pytania dręczące ludzkość: kim jesteśmy? Kim są inni? Jakie są granice poznania? Jakie tajemnice kryje w sobie język? Poezja Edwarda Leara jest tego najlepszym przykładem.
Książka „Ziemianie” w żartobliwym koncepcie Ewy Solarz i Roberta Czajki to fragment raportu przygotowywanego przez Kosmitów o wszystkich planetach. Jego celem jest przedstawienie informacji o każdej z nich (w tym Ziemi) w sposób obiektywny, za pomocą danych liczbowych, unikając ocen. Jako Ziemianin jestem jednak nieco zaskoczony tą publikacją.
Ryszard Marek Groński stworzył książkę trudną, bolesną i wyjątkową w polskiej literaturze dla dzieci. To opowieść o Zagładzie widzianej oczami psa, buldoga angielskiego. Zarazem to aktualny list otwarty, zwracający uwagę na los zwierząt mordowanych w trakcie konfliktów zbrojnych i ich status ofiary wojennej.