Jakie skutki będzie miało zwycięstwo Donalda Trumpa dla polityki zagranicznej USA, a tym samym dla Polski? Podobnie jak w przypadku innych elementów „programu” Trumpa, opieramy się jedynie na ogólnych hasłach, nieraz ze sobą sprzecznych.
Jeśli nie podzielamy wspólnych wartości z większością krajów Unii, to czy warto z nami współpracować? Czy warto mieć w swoim gronie kogoś, kto mówiąc elokwentnie o „zarządzaniu różnicą”, zaprzecza takim wartościom jak wolność wyboru, rządy prawa czy wolne od politycznych nacisków media?
7 października Trybunał Konstytucyjny zbadał, czy tzw. klauzula sumienia, czyli prawo do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego z powodu przekonań moralnych jest zgodne z Konstytucją. Wyrok Trybunału niepokoi i zaskakuje.
Zarówno strzelanina w Paryżu, jak i powszechna mobilizacja Francuzów w odpowiedzi na tę tragedię są w powojennej Europie wydarzeniami o wyjątkowym znaczeniu. Celem zamachu nie byli jedynie Francuzi, a reakcja nie może ograniczać się do jednego kraju. To sprawa całej Unii Europejskiej.
Tomáš Sedláček zadaje współczesnym ekonomistom trafne ciosy, kiedy oskarża ich o nadmierne zaufanie wobec różnych teorii lub upraszczanie rzeczywistości. Ale celnej krytyce towarzyszy chaotyczne machanie maczugą, którego celem jest nie tyle wypunktowanie słabości ekonomii, co skompromitowanie jej. Sedláček wylewa w ten sposób dziecko z kąpielą – zamiast ukazać nowe kierunki i wątki w myśleniu ekonomicznym, podważa zaufanie do swojej argumentacji.
Droga Europo,
Ty piszesz listy do Putina, a ja napiszę do Ciebie. Bo tak samo, jak Putin ignoruje wszystkie Twoje „zastrzeżenia” i „potępiania”, tak i Ty nie słyszysz nic z tego, co moi rodacy do Ciebie krzyczą.
Zagrożenie dla Polski ze strony Rosji pozostaje na razie w sferze teoretycznych przypuszczeń, a może nawet poza nimi. Z drugiej strony, czarnego scenariusza też wykluczyć nie można. Jeśli trzeba będzie, to musimy walczyć. Czy mamy szanse wygranej z niedozbrojoną armią zawodową, mającą wielu oficerów i niewielu żołnierzy, z silnymi nastrojami pacyfistycznymi w całym kraju i słusznym przekonaniem, że wojna jest zawsze nieracjonalna i bestialska? Rozważmy te sprawy.
O tym, jakie znaczenie mają ostatnie wybory na Węgrzech i o tym, dlaczego dziś wszyscy jesteśmy Węgrami, pisze Paul Gradvohl.
O potrzebie przyznania się przez liberałów do błędów popełnionych w trakcie transformacji ustrojowej oraz konieczności zmiany postrzegania roli państwa w gospodarce pisze Andrzej Szahaj, komentując wywiad Jarosława Kuisza i Łukasza Pawłowskiego z Janem Krzysztofem Bieleckim.
Po podpisaniu przez rząd tajwański umowy o wolnym handlu z Chinami setki ludzi protestują w obawie przed nadmiernym uzależnieniem ich kraju od władz w Pekinie. Władze tajwańskie zamiast negocjować rozpędzają demonstrantów używając siły niewidzianej w Tajwanie od lat. O przyczynach i konsekwencjach tego konfliktu pisze Wei-Yun Lin-Górecka.
W opublikowanym 10 stycznia 2004 r. na łamach „Le Monde” oświadczeniu Giorgio Agamben ogłosił, iż dopóki USA nie zrezygnują ze zwiększonych po zamachach z 11 września zabezpieczeń w systemie kontroli granicznej, dopóty jego noga na ich terytorium nie postanie.
„Dziś nie ma alternatywy dla tego, co robi polski rząd. To do Tuska dzwoni Angela Merkel, David Cameron czy François Hollande i z nim konsultują swoją politykę wschodnią. To jest nowe zjawisko”, mówi przewodniczący sejmowej Komisji Spraw Zagranicznych.
Humaniści mają potężną pozytywną rolę do odegrania. Tyle że zamiast narzekać na demokrację, powinni wreszcie ją zaakceptować. Zamiast z nią walczyć, powinni odnaleźć w niej własne miejsce.
„Co jest ważniejsze dla historii świata? Jacyś podburzeni muzułmanie czy wyzwolenie Europy Środkowej i koniec zimnej wojny?” – pytał Zbigniew Brzeziński i choć świat się zmienił, to wydźwięk tych słów niestety ciągle jest aktualny.
Wieczór Dnia Zakochanych, kawiarnia na Chreszczatyku. Przez okna kawiarni widać namioty i barykady; oddziały Samoobrony Narodowej (wojska Majdanu) pełnią nocną wartę. Ale klienci kawiarni spokojnie siedzą w środku, choć jest już dobrze po północy. Nagle do kawiarni wpada mężczyzna: ubrany na czarno, twarz schowana za kominiarką, a w ręku pistolet.
