„Ludzie ciągle pytają mnie o Banderę, a ja zawsze odpowiadam – najpierw musimy wygrać wojnę. Zresztą, nie wiem, co jest takiego ciekawego czy kontrowersyjnego w tej postaci. Sama UPA to jednak coś innego, bo dla Ukraińców nie łączy się ona z Wołyniem. Gdyby nie opór tej organizacji przeciwko Sowietom, to bylibyśmy tam, gdzie Białorusini”, mówi Oksana Zabużko w rozmowie z Filipem Rudnikiem.
Idea, żeby opowiedzieć o Bronisławie Malinowskim i jego epoce przez pryzmat „dzikich żądz”, wydawała mi się z początku zachęcająca. Podobnie jak pomysł wysłania antropologa z Wysp Trobrianda, gdzie Malinowski prowadził swoje badania terenowe, do Krakowa początku XX wieku, skąd pochodził, by ten badał życie seksualne tutejszej ludności. Autora zdecydowanie jednak poniosła literacka wyobraźnia.
Agnieszka Dauksza nie tylko ze znawstwem pisze o życiu i twórczości Marii Jaremy, ale również bogato ilustruje tło obyczajowo-historyczne epoki. Z zachowanych archiwaliów Jarema wyłania się jako liderka, inspiratorka, magnes przyciągający i spajający ze sobą różnych artystów kilku pokoleń krakowskiej awangardy.
„Koszty zmniejszania zanieczyszczeń są bardzo, bardzo widoczne, a korzyści z nich płynące są znacznie trudniejsze do dostrzeżenia. Jeśli jutro nie dostanę ataku serca, nigdy nie powiem sobie: «Jakie to szczęście, że nie zachorowałam z powodu jakichś przepisów, o których nigdy nie słyszałam, a które uchwalono kilkadziesiąt lat temu»”, mówi autorka książki „Uduszeni”.
„Jak chcecie dokonać zmiany, nie wchodząc do polityki? A politykę robi się w partiach, gdzie zawsze jest jakiś stempel. Gra zespołowa wymaga wielu kompromisów”, mówi kandydat Zjednoczonej Prawicy w wyborach do Senatu.
Już jutro, 5 czerwca zapraszamy na towarzyszące Festiwalowi Miłosza spotkanie z Jarosławem Kuiszem w krakowskiej Księgarni pod Globusem. Zaraz po nim w dniach 6-9 czerwca rozpocznie się kolejna edycja festiwalu.
Autorska książka Jean-Jacques’a Sempégo to nakreślona delikatną kreską opowieść o przyjaźni i o tym, co w niej szczególnie cenne – możliwości bycia sobą bez lęku przed oceną. Uniwersalna historia pełna ciepłego humoru i pogodnej nostalgii.
Ukrytym kontekstem wypowiedzi zawartych w „Wielogłosie…” są kontrowersje, które wywołują prace artystyczne w rodzaju „Berka” Artura Żmijewskiego. Jednak problem wolności sztuki to tylko połowa zagadnienia. Znacznie ważniejsza wydaje się dziś odpowiedź na inne pytanie: jak sprawić, by za kilkadziesiąt lat „Berek” Żmijewskiego nadal bulwersował?
„Wałęsa w Kolonos” niejako mimochodem uświadomił mi w ostatni piątek coś, co przeczuwałem, nawet wiedziałem od dawna. Polski teatr, zwłaszcza ten spod znaku szczególnego postdramatycznego progresu, zatracił kontakt z publicznością, zerwał z nią budowane przez lata przymierze.
Wymagam od siebie i chciałbym dla Bianki jakiegoś porządku w opisie, ale może lepsza byłaby historia taka o, jak lecą wrażenia.
Serce Krakowa przestało być miejscem do życia dla mieszkańców i stało się niedostępne dla reszty krakowian – pisze Magdalena Grzyb, krytykując politykę miejską władz Krakowa.
Nowelizacja ustawy o IPN wywołała poważny kryzys dyplomatyczny, którego konsekwencje będziemy ponosili przez lata. Tymczasem autorzy Klubu Jagiellońskiego postanowili obrócić całą sprawę w żart, wspinając się na wyżyny ironii, o jakich się Monty Pythonowi nie śniło.
O Wyspiańskim zwykło się mówić jako o „czwartym wieszczu”. Monika Śliwińska unika jednak romantycznego patosu i daje nam zaskakująco intymną opowieść o utalentowanym człowieku, który zaraził się chorobą weneryczną od dziewczyny z drukarni.
Kiedy kurator chce nagradzać kibiców medalem za wywieszenie płachty z moczarowską wersją historii, a partia rządząca i opozycja stawiają na wystrzały PR-owe, przed Polską można rysować tylko scenariusze chaosu.
Niedawno ogłoszono rozpoczęcie prac nad kontynuacją budowy trasy S3 w górzystej części Dolnego Śląska. Choć to dobra wiadomość, może też świadczyć o tym, że minister infrastruktury się poddał, a w tej kadencji będzie tylko powielał krytykowaną wcześniej politykę poprzedniej ekipy.
