Pierwszy dokument Andrei Arnold to surowa obserwacja życia mlecznej krowy na farmie hodowlanej. O tym, czy za pomocą środków filmowych można dotrzeć do duszy zwierząt, rozmawia z reżyserką Grzegorz Brzozowski.
Szanowni Państwo! Co łączy słynny już podręcznik do HiT z martwymi rybami w Odrze? Pytanie o wspólne – choć, jak się po namyśle okazuje, jednak niestety nie wspólne – wartości. A więc: wiara, czy natura – co jest naszym dobrem narodowym? I czy w Polsce w XXI wieku możemy w ogóle mówić o dobrach określonych […]
Toczy się poważna walka o symbole, o rozumienie tożsamości. O tym, jak postrzegamy świat, ma decydować polityka partyjna. Zamiast o „dobrach narodowych” proponuję więc mówić o „dobrach społecznych”. Co ma nas łączyć? Obszar, na którym można byłoby się porozumieć, to kultura wysoka.
„Większą część życia zajmuję się kwestiami związanymi z ochroną środowiska. Ale żyję w mieście, które zostało zaprojektowane dla posiadaczy samochodów. Bardzo trudno żyć tutaj i nie poruszać się samochodem. Dlatego najpierw zawsze myślę o zmianie strukturalnej” – mówi prof. John Dryzek, czołowy badacz demokracji oraz ekologii.
W walce przeciwko prawom osób o innej orientacji seksualnej reprezentanci polskiej prawicy raz po raz gubią się w argumentach. Z jednej strony, słyszymy, że ich celem jest obrana „prawa naturalnego” czy porządku Natury. Z drugiej, mówi się nam, że zagrożona jest przede wszystkim polska tradycja i wartości, a więc nasza specyficzna kultura.
Wakacje się kończą, ale starania o prestiż nie kończą się nigdy i nawet urlopy mogą budować poczucie wyjątkowości. I tak, ni mniej, ni więcej, korzystając z okazji, chciałem pochwalić się, gdzie w tym roku byliśmy na wakacjach. Państwo pochwalcie się w komentarzach.
„Alfabet” Inger Christensen jest jedną z najważniejszych powojennych książek poetyckich w duńskiej literaturze. To wielka pochwała istnienia i natury, w której poetka namawia nas do kroku, dziś wydawałoby się, heroicznego – wycofania się, powściągnięcia ambicji, zrobienia miejsca dla innych istnień i rzeczy.
Debiut Jagody Szelc, nagrodzony na Festiwalu Filmowym w Gdyni i Paszportem „Polityki”, doczekał się licznych pochwał i interpretacji. Niezależnie, czy jest to oniryczna wizja drzemiących w ziemi sił, czy społeczno-polityczny traktat, jedno jest pewne – pokazuje nie tylko to, co tu i teraz, ale i to, co leży gdzieś głęboko w nas.
Wcześniej to seks był podporządkowany rozmaitym sferom ludzkiego życia. Obecnie to on przeprowadza w ich kierunku agresywną ekspansję. Narzuca im swoją logikę, organizuje wyobraźnię, ustala hierarchię ważności. Stał się swoistym logo, znakiem firmowym wszystkiego, co warto posiadać lub przeżyć.
Prawdopodobnie nie ma reżysera filmów animowanych, który nie czułby się zaszczycony, mogąc współpracować z legendarnym japońskim studiem Ghibli. Michaël Dudok de Wit dobrze wykorzystał taką szansę. Jego nominowany do Oscara film „Czerwony żółw” to wzruszająca opowieść o ludzkim życiu i godzeniu się z losem.
W momencie, gdy toczą się polityczne dyskusje na temat przyszłości Puszczy Białowieskiej, na ekrany kin trafił film „Królestwo”. Nie dotyczy on jednak tylko samej puszczy, lecz ukazuje życie na Ziemi od epoki lodowcowej. To moralitet na temat relacji człowieka z naturą i jego wpływu na środowisko.
O ekopoezji, roli wyobraźni w kryzysie ekologicznym i szkodliwości przeciwstawiania natury kulturze Justynie Czechowskiej opowiadają Julia Fiedorczuk i Gerardo Beltrán.
Wybory burmistrza w urokliwym miasteczku Tybinga to dobry pretekst do zastanowienia się nad fenomenem popularności „zielonej agendy” w polityce lokalnej na południu Niemiec.
Dany DeVero, jeden z członków grupy Fuck For Forest, przyjechał w sobotę wieczorem do Warszawy. Na trzecim piętrze Jerozolimy dochodzą do mnie pierwsze dźwięki gitary. Przy wejściu do Pracowni 315 waham się, robię krok w tył i patrzę na numer znajdujący się na drzwiach. Myślę, że pomyliłam piętra, ale wcale tak nie jest.
Lutosławski zapisał kiedyś taką scenę: „właścicielka sklepiku wiejskiego w Norwegii zapytała mnie raz, czy to prawda, że jestem malarzem. Gdy odpowiedziałem, że jestem kompozytorem, zapadło kłopotliwe milczenie.
