Szanowni Państwo! Czy w Polsce trwa właśnie „wojna kulturowa”? Chociaż przed nami wybory do Parlamentu Europejskiego, kampania wyborcza koncentruje się przede wszystkim na polityce krajowej, a na plan pierwszy wychodzą tematy obyczajowe i światopoglądowe: stosunek do Kościoła i jego symboli, mniejszości seksualnych, a po premierze filmu Tomasza Sekielskiego gwałtownie także pedofilii wśród duchownych i jej […]
„My marzyliśmy o Unii zakładanej przez Schumana, Adenauera i innych. A dzisiaj mamy Verhofstadta, Junckera czy Timmermansa. Mamy jakichś lewaków, którzy opowiadają nam jak mamy żyć w wielu aspektach życia. […] To jest nie do zaakceptowania”, mówi były szef MSZ i kandydat PiS do Parlamentu Europejskiego.
„Odmawiam jakiejkolwiek dyskusji na temat programu socjalnego opozycji, która musi reagować na spiralę obietnic rządowych. […] Nie można oczekiwać, że kiedy rządzący proponują nowe rozwiązania socjalne, Koalicja Europejska powie «nie ma pieniędzy»”, mówi kandydat KE w wyborach do Parlamentu Europejskiego.
W sondażach Prawo i Sprawiedliwość remisuje z opozycyjną Koalicją Europejską lub nawet utrzymuje niewielką przewagę, co po ponad 3 latach sprawowania władzy można by uznać za sukces rządzących. Ale wiele wskazuje na to, że kierownictwo partii wie coś, czego sondaże nie pokazują, a szanse PiS-u na sukces są znacznie niższe, niż się wydaje.
Sobotnie konwencje trzech największych partii potwierdziły to, co wiedzieliśmy już od dawna. Tak jak chciało PiS, kampania wyborcza prawdopodobnie będzie toczyć się przede wszystkim wokół tematów związanych z polityką wewnętrzną. Wbrew pozorom nie jest to jednak dla partii rządzącej dobra wiadomość.
Szanowni Państwo, obóz przeciwników Prawa i Sprawiedliwości odnotował sukces strategiczny. W końcu dopięto Koalicję Europejską. Obecnie spośród liczących się graczy poza nią znajduje się tylko Wiosna Roberta Biedronia. Jednak nawet jej lider nie mówi już o przejmowaniu urzędu premiera, ale ostrożnie sugeruje wspólne odsuwanie po wyborach PiS-u od władzy (w wywiadzie z Karoliną Lewicką w […]
„Tym się różni PiS od PO. To jest partia demokratyczna, która daje mi całe instrumentarium i mówi: «Walcz, chłopie!»”. Nikt mi jednak nie pozwoli przegrać tych wyborów, następnych i prezydenckich. Nikt mi nie da następnej szansy”, mówi przewodniczący Platformy Obywatelskiej.
„PiS podjęło brawurową akcję polegającą na tym, żeby po prostu dać ludziom pieniądze przed wyborami. Nie obiecać, ale dać. To jest operacja na skalę, której jeszcze nie widzieliśmy. Gdyby mimo to PiS-owi nadal szło gorzej, […] partia będzie używać różnych środków do tego, aby utrzymać się przy władzy. Sprawa KNF i Srebrnej – zwłaszcza ta druga – bardzo podniosły stawkę wyborów”, twierdzi politolog.
„Projekt Roberta jest mieszaniną postulatów wziętych od innych, a więc nienowych, albo nierealnych finansowo. Czy ta partia będzie miała duże poparcie? Nie wiem. Ale wiem, jaka jest naprawdę”, mówi przewodniczący SLD.
„Polska pozostaje pasywna wobec zmian, które nadchodzą. Nie powinniście mieć nadziei, że Europa na was poczeka. Zmieni się – bez was”, mówi niemiecki dziennikarz.
Przesłuchanie Donalda Tuska przed komisją śledczą do spraw Amber Gold miało być wielkim triumfem PiS-u. Nie było. Ale błyskotliwe i prześmiewcze odpowiedzi byłego premiera to drobiazg w porównaniu z innym wyzwaniem, przed którym właśnie staje partia rządząca.
Liberalizm wymaga dzisiaj operacji odzyskania wiary we własne siły; zmierzenia się ze swoim dziedzictwem i tytułem, który coraz częściej (zwłaszcza w parze z przedrostkiem „neo-”) jest stosowany jako polityczna obelga. Przyszłoroczne wybory do Parlamentu Europejskiego stanowią ku temu okazję.
W najbliższą środę, 12 września, na posiedzeniu plenarnym Parlament Europejski po raz kolejny podejmie próbę przyjęcia – tym razem z uwzględnieniem poprawek zgłoszonych w okresie letnim – projektu dyrektywy o prawie autorskim na jednolitym rynku cyfrowym. Czy Unia Europejska zamierza cenzurować internet?
Biedroń ustawił się w całkiem wygodnej pozycji. Jeśli wszystkie siły polityczne będą go atakować, będzie mógł przedstawiać się jako mesjasz, który przynosi Polsce nową politykę. Z kolei, jeśli lewica podejdzie do niego z sympatią, będzie rósł jako jej lider.
Jeśli Robert Biedroń nie chce podzielić losu Janusza Palikota i całej swojej poprzedniej partii, musi uwolnić się od wizerunku, który do tej pory zapewniał mu sukces.