Z centrum widać najwięcej
Polityczni populiści bywają nazywani przez politologów „wielkimi upraszczaczami”. W złożonym świecie oferują proste wyjaśnienia i łatwe recepty. Epidemia koronawirusa to dla nich prawdziwa manna z nieba.
Gdy zastanawiamy się nad źródłami populizmu, jesteśmy skłonni zwracać uwagę albo na problemy uniwersalne, albo lokalne – ale rzadko na jedne i drugie. Lewica widzi więc głównie rynek i światowy kapitalizm, a liberałowie widzą głównie PiS.
Jedno jest pewne: najbliższa dekada będzie inna, niż wydaje się dziś większości z nas.
Losy Indii oraz Polski powinny wyrwać Amerykanów z letargu. Pierwsza kadencja Trumpa jest w najlepszym wypadku niedoskonałym przewodnikiem po okropnościach, jakie czekają na nas podczas ewentualnych kolejnych czterech lat. Ponownie wybrani populiści niemal zawsze stają się bardziej radykalni oraz niebezpieczni.
Szanowni Państwo! „Średni czas poświęcony na uchwalenie pojedynczych ustaw uległ skróceniu z 2 godzin 12 minut do 1 godziny 15 minut, a zatem prawie o 50 procent. […] Ulubiony trik [partii rządzącej], polegający na poddawaniu pod głosowanie projektów ustaw zgłaszanych na podstawie wniosków indywidualnych, bez wcześniejszych debat, pozwolił na przyspieszenie wszystkich procedur”. Pewną „nowelizację ustawy, […]
„Historia komunizmu pokazuje nam, że możemy jednocześnie w coś wierzyć i nie wierzyć. Czytałam ostatnio, jak pisarz Jacek Trznadel opisywał swoje publiczne wystąpienia z końca lat 40. Mówił, że kiedy krzyczał, przemawiając do tłumów, to jakaś jego część zastanawiała się, czy nie mówi tego wszystkiego na głos po to, żeby przekonać samego siebie. Myślę, że podobny mechanizm działa w przypadku Jarosława Kaczyńskiego”, mówi słynna dziennikarka.
„Populizmowi łatwiej odnosić sukcesy w warunkach politycznych, w których praktyka pluralizmu nie istnieje”, mówi badacz populizmu Ben Stanley.
„Dobrą metaforą dla czasów, w których żyjemy, jest porównanie do ataku hakerów. Rozmaici autorytarni przywódcy hakują język liberalizmu i postnowoczesności, który miał służyć emancypacji, i wykorzystują go przeciwko nam. Chińskie władze lubią od czasu do czasu cytować Michela Foucaulta, po to żeby odrzucać ideę powszechnych praw człowieka”, mówi brytyjski dziennikarz.
Po wyborach parlamentarnych po stronie opozycji rozgorzała debata o tym, kogo wystawić w wyborach prezydenckich. Jeden kandydat czy wielu? Prawybory czy odgórne nominacje? Małgorzata Kidawa-Błońska czy Władysław Kosiniak-Kamysz? Wszystkie te pytania mają drugorzędne znaczenie. Bo żeby naprawdę powstrzymać PiS, potrzebny jest nie tylko kandydat, ale przede wszystkim pomysł. A na ten temat rozmowy nie ma.
„Fakt, że premier Andrej Babiš wciąż jest członkiem frakcji liberalnej w Parlamencie Europejskim, to przejaw niewyobrażalnej hipokryzji. Emmanuel Macron czy Guy Verhofstadt krytykują Polskę lub Węgry za ich działania, a jednocześnie zasiadają w tej samej grupie z ugrupowaniem Babiša, który pod żadnym względem nie jest lepszy od Kaczyńskiego czy Orbána”, mówi czeski dziennikarz Jakub Patočka.
„Liga i Ruch Pięciu Gwiazd to dwie strony tej samej monety. Oba ugrupowania wyrażają sprzeciw wobec status quo i starej klasy politycznej, reprezentowanej przez Partię Demokratyczną. To jej erozja i odwrócenie się od problemów «ulicy» stopniowo doprowadziło do obecnego stanu. Oni postanowili dalej reprezentować swoje socjaldemokratyczne wolności, ale głównie w metropoliach i bogatych przedmieściach”, mówi włoska dziennikarka.
Szanowni Państwo, „Koniec liberalizmu!”, „Precz z liberałami!” – i tak dalej… W ostatnich latach przyzwyczailiśmy się do diagnozy politycznej, której tego typu sformułowania są emanacją. Wiele zastanawiano się nad politycznymi sukcesami populizmu oraz kryzysem liberalnej demokracji. W dyskusjach tych wskazywano zazwyczaj, że populistyczna polityka prowadzi do sytuacji, w której to właśnie liberalizm znalazł się w […]
Zadaliśmy ideowym przedstawicielom prawej strony sceny politycznej następujące pytanie: „Czy nie jest tak, że współczesny populizm miażdży konserwatyzm, a nie liberalizm?”. Oto odpowiedzi.
„Konserwatyści, ale też narodowo nastawieni populiści, oferują odpowiedź na niepewność, która jest oparta na znanej narracji i wiarygodnie umotywowanej nadziei”, mówi profesor politologii na Rutgers University oraz na University College of London.
Szanowni Państwo, gdy oddajemy ten numer do publikacji, w całym kraju strajkują tysiące publicznych szkół i przedszkoli. Dzieci zostały z rodzicami, którzy mimo wszystko starają się pracować. Jednocześnie strajkują kierowcy taksówek i rolnicy. Tego rodzaju protestów, w takim połączeniu, nie widzieliśmy w Polsce od lat. Siłą rzeczy nasuwa się pytanie: czy tym, co przyniosły rządy […]
