O wyzwaniach, z którymi mierzy się współczesna demokracja. Czy demokracja dogoni innowacje technologiczne, rozwój sztucznej inteligencji i proces globalizacji? Jak się ma populizm w Europie i czy wybory parlamentarne w Polsce dały nadzieję na jego zwalczenie? A może demokracja to przestarzały i nieskuteczny system i właśnie obserwujemy jego koniec?
Szanowni Państwo! Pandemia trwa już ponad rok. Z początku głównym tematem pandemicznej debaty publicznej były maseczki, respiratory oraz lockdowny – zastanawialiśmy się nad tym, w jaki sposób najlepiej chronić zdrowie i gospodarkę w czasie pandemii. Problemem była także dostępność sprzętu medycznego oraz zmiany w organizacji systemu opieki zdrowotnej. W „Kulturze Liberalnej” rozmawialiśmy wówczas o właściwej […]
„Unia Europejska była stworzona po to, żeby odejść od nacjonalizmu, a po wielu dekadach jesteśmy w tej sprawie w punkcie zero. W pandemii znowu wróciliśmy do nacjonalizmów, a rezultatem tego jest chaos” – mówi profesor polityki europejskiej Jan Zielonka.
Szanowni Państwo! Ernest Hemingway pisał, że bankrutuje się na dwa sposoby – najpierw stopniowo, a potem gwałtownie. Ze zmianami w porządku światowym – piszą autorzy prestiżowego magazynu „Foreign Affairs” – bywa podobnie. Początkowo powolne zmiany zasobności, siły militarnej czy po prostu prestiżu danego państwa rosną stopniowo i są zauważalne tylko dla niektórych. Aż w końcu […]
„Myślenie wyłącznie w kategoriach państwa narodowego tworzy karykaturalny obraz współczesnego świata. Ludzie nie wyjdą z domów, bo nagle przyjedzie wóz pancerny z flagą narodową, a ktoś z głośników puści hymn na cały regulator” – mówi profesor Jan Zielonka.
Tusk może być intelektualnie dziesięć kroków przed polską sceną polityczną, ale to Kaczyński jest bardziej charyzmatyczny. Swoim wyborcom jest w stanie wytłumaczyć każdy manewr.
Liberalizm wymaga dzisiaj operacji odzyskania wiary we własne siły; zmierzenia się ze swoim dziedzictwem i tytułem, który coraz częściej (zwłaszcza w parze z przedrostkiem „neo-”) jest stosowany jako polityczna obelga. Przyszłoroczne wybory do Parlamentu Europejskiego stanowią ku temu okazję.
Szanowni Państwo, „Na Węgrzech, w Austrii, w Polsce i we Włoszech nasze idee są u władzy”, stwierdziła niedawno… Marine Le Pen. Przewodnicząca Zjednoczenia Narodowego miała też powiedzieć, że w tych warunkach „powrót narodów” jest nie do powstrzymania. Ostrze krytyki skierowała – jak nietrudno się domyślić – przeciwko prezydentowi Francji. Wypowiedź Le Pen to kolejny głos […]
Populiści są obecnie ulubionym tematem poruszanym przez liberałów, ale nie jestem pewien, czy ta grupa miernych polityków zasługuje na tak wiele uwagi. Populiści są silni, ponieważ liberałowie są słabi. Musimy dowiedzieć się, jakie są tego przyczyny.
O tym, jakie podziały rozsadzają współczesną Europę i jak wyjść wielu kryzysów dotykających Unię Europejską, rozmawiają przedstawiciele największych europejskich mediów.
W epoce chaosu nawet Macron może być uważany za bastion liberalizmu, a Orbán za twierdzę nieliberalnej Europy. Ale kiedy przyjrzymy się bliżej, zobaczymy, że żaden z nich nie reprezentuje całościowej wizji Europy, tylko wycinek postrzegany przez narodowy pryzmat.
„W świecie, w którym mamy do czynienia z bronią nuklearną w kosmosie i atakami cybernetycznymi, ubieranie chłopców w mundury, dawanie im karabinów, flagi i bieganie po lesie nie rozwiąże naszych problemów”, mówi politolog z Uniwersytetu Oksfordzkiego.
W pewnym popularnym w czasach PRL żarcie pytano: „Jaka jest różnica między demokracją, a demokracją ludową?”. „Taka jak między krzesłem, a krzesłem elektrycznym”, brzmiała odpowiedź. Dziś wielkim pytaniem – z pewnością z punktu widzenia Węgier i Polski – stało się to o różnicę pomiędzy demokracją liberalną a demokracją nieliberalną. Przypomnijmy, że termin „demokracja nieliberalna” został […]
„Demokracja nie polega jedynie na wyborach, ona nie może być plebiscytarna. Ja, jako liberał, wierzę w podział władzy i porządek konstytucyjny. Tyle tylko, że liberałowie przegięli. Bo choć demokracja nie składa się tylko z wyborów, to nie może też działać bez nich”, mówi wykładowca Uniwersytetu Oksfordzkiego.
Szanowni Państwo! „Liberały-aferały” – taki przydomek przylgnął na początku lat 90. do polskich środowisk liberalnych i to mimo że właśnie wtedy Polska przy aprobacie sił politycznych z różnych stron wprowadzała daleko idące reformy wolnorynkowe w imię indywidualnej wolności. Niechęć do liberałów pozostała potężną bronią także w kolejnych latach, a manifestowała się słynnym „Balcerowicz musi odejść” […]