Wyróżniona Nagrodą Historyczną „Polityki” praca Marcina Stasiaka „Polio w Polsce 1945–1989” to pionierskie studium na temat powojennej historii zdrowia i choroby. Jej poprzednia recenzja na naszych łamach spotkała się z głośnym odzewem. Odpowiadając na uwagi czytelników, publikujemy inne spojrzenie na niepełnosprawność w PRL.
„Skalpel ‘68” jest książką niezwykłą, łączącą naukową rzetelność z literackim stylem. Jej autorzy opowiadają o losach szczecińskich lekarzy, którzy uratowani przed Zagładą na wschodzie budowali swoje życie w powojennym Szczecinie, a w 1968 roku stali się ofiarami antysemickiej nagonki.
Elizabeth Holmes, femme fatale kultury start-up’owych jednorożców, wciąż oczekuje na swój proces – na karę lub łut szczęścia, którego dostąpiła również demoniczna bohaterka powieści de Sade’a. Założycielka Theranosa omamiła pacjentów oraz inwestorów śmiałą wizją, która brzmiała jak zapowiedź otwarcia bram finansowego raju.
Żyjemy w kulturze, która chorobę i chorowanie marginalizuje, wyprowadza gdzieś poza główny nurt doświadczenia. Przez to nasz język ucieka w toksyczne mity, które manifestują się w formułkach takich jak „na pewno będzie dobrze” i „co nas nie zabije, to nas wzmocni”.
Najnowszy film Agnieszki Holland to nie tylko portret charyzmatycznego uzdrowiciela. To także zachęta do szerszego spojrzenia na (nieoczywistą) skłonność Czechów do metafizyki, manifestującą się chociażby w czasach epidemii covid-19.
Wynalezienie skutecznej szczepionki na koronawirusa to dopiero część sukcesu – trzeba jeszcze przekonać ludzi, żeby chcieli się zaszczepić. O ruchu antyszczepionkowym i książkach Setha Mnookina, Łukasza Lamży oraz Marcina Rotkiewicza pisze Emilia Kaczmarek.
„Nie ma żadnego poczucia solidarności czy myślenia kolektywnego. Bardzo dużo osób ma przeświadczenie, że im się wszystko należy, bo są ubezpieczeni. Musi minąć wiele lat, żeby w społecznej świadomości zaistniał fakt, że medycyna kosztuje. Dlatego tendencja prywatyzacyjna będzie się pogłębiała”, mówi specjalista w obszarze opieki zdrowotnej.
Kiedy w 2014 roku w całych Chinach przeprowadzono badania wzroku dzieci i nastolatków wyniki nie były chyba dla nikogo zaskoczeniem. Okazało się, że na krótkowzroczność cierpi odpowiednio 45 procent uczniów podstawówek, 74 procent uczniów gimnazjów, 83 procent licealistów i 86 procent studentów. Co prawda wciąż istnieją kraje, w których procent krótkowidzów wśród młodych ludzi jest jeszcze wyższy – prym wiedzie Korea Południowa (96 procent) i Hongkong (87 procent), ale tempo, w jakim młodzi Chińczycy niszczą sobie oczy, pozwala domniemywać, że w niedługiej przyszłości palma pierwszeństwa przejdzie w ich posiadanie.
Jedyne, co medycyna mogła i powinna była zaoferować Alfiemu, to opieka paliatywna, która pozwoliłaby mu godnie, spokojnie i bezboleśnie odejść. Dlatego też, zdaniem brytyjskich lekarzy i sądów, kontynuowanie intensywnej terapii byłoby w przypadku Alfiego działaniem uporczywym, „nieludzkim”, „niehumanitarnym”.
Rząd powinien docenić kompromisową propozycję lekarzy. Trzeba negocjować, a nie wierzyć w cuda – tak prof. Mirosław Wielgoś komentuje spór lekarzy z rządem przed rozmowami nowego ministra zdrowia z Porozumieniem Zawodów Medycznych.
„Wszyscy pracujemy dla idei, w przeciwnym wypadku, dawno by nas tu nie było”, mówi rzeczniczka Porozumienia Rezydentów Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy.
Trudno sobie wyobrazić, by po odsunięciu PiS-u od władzy media publiczne udało się odbudować poprzez proste – nawet daleko idące – zmiany personalne. Protest lekarzy rezydentów pokazał, że telewizja publiczna nieodwołalnie się skończyła.
Wszelkie pomysły, które proponują kolejne rządy sprowadzają się do tego, że ministerstwo próbuje mieszać herbatę bez cukru i myśli, że stanie się ona słodka. To widać w makroskali porównując Polskę do innych krajów. Tam gdzie te nakłady są wyższe ludzie żyją dłużej.
Damien Hirst słynie z poruszania obrazoburczych tematów budzących ogromne zainteresowanie publiczności. Tym razem artysta zastanawia się, jaką właściwie rolę pełni medycyna w naszym życiu, a efekt jego rozważań można zobaczyć w gdańskim Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia 1.
Portret Zbigniewa Religi w reżyserii Łukasza Palkowskiego chwalony jest za to, że dał polskiemu kinu nową figurę bohatera. Pozostaje jednak wątpliwość, czy swoim brawurowym występem Tomasz Kot nie przytłacza pytań i wątpliwości, które budzi taka reprezentacja świata medycyny.