Mało było w ostatnich czasach równie chybionych pomysłów, jak odebranie Warszawie statusu głównego portu lotniczego w Polsce. Mimo że wokół stolicy funkcjonuje jeszcze kilka zapasowych lotnisk, rząd uparcie postuluje budowę nowego.
Dlaczego chcemy przyjąć przepisy, które rozwój przestrzenny naszych miast uzależnią wyłącznie od chęci szybkiego zysku? O projekcie nowej specustawy mieszkaniowej pisze Wojciech Kacperski.
Gdy w połowie XX w. protestowała przeciwko modernistycznym przemianom miasta, nikt nie zdawał sobie sprawy, że najważniejszą lekcję z jej dorobku będzie trzeba odrobić kilka dekad później. Jane Jacobs to ikona sprzeciwu wobec agresywnej, nieuwzględniającej ludzkich potrzeb urbanizacji.
Pomysł stworzenia w samym centrum Warszawy parku wydaje się pomysłem nie tyle niegospodarnym, co niefunkcjonalnym. Wprowadzenie większej liczby funkcji w postaci usług, poprawienie infrastruktury drogowej oraz wzbogacenie tej przestrzeni o dobrej jakości przestrzenie publiczne – to są obecnie najważniejsze zadania.
Zima w miastach powinna przestać być postrzegana jako utrudnienie. Dzięki niej rośnie świadomość naszej przestrzeni, która z roku na rok może stać się lepsza.
Przed końcem zeszłego roku na terenie warszawskiej Pragi pojawił się blisko tuzin nowych szyldów reklamujących praskich rzemieślników. Rezultat zyskał wielki poklask wśród mieszkańców.
Gdy na początku grudnia usłyszeliśmy o śmierci Czarnego Romana, chyba najbardziej znanej postaci warszawskiej ulicy, natychmiast pojawiły się postulaty jego upamiętnienia. Czy to dobry pomysł, a jeśli tak – jaką formę powinno ono przyjąć?
Nie ucichły jeszcze echa dyskusji o rzekomym zburzeniu Pałacu Kultury, a już opinię publiczną zelektryzowała wiadomość o nowej koncepcji zagospodarowania placu przed gmachem Stalina. Czy słusznie?
Jeśli Pałac Kultury przetrwa obecną polityczną burzę i nie stanie się ofiarą rozbiórki, to co stanie się z jego otoczeniem? Jak zmieni się plan przed nowym Muzeum Sztuki Nowoczesnej?
Znaczenie ruchów miejskich ciągle nie maleje, zwłaszcza w sytuacji coraz większego „wypalenia” partii oraz atrofii mediów. Wręcz przeciwnie, miejscy aktywiści mogą i powinni coraz częściej inspirować i moderować debatę na temat miejskiej polityki.
Nowe przepisy budowlane dają pewną szansę na realne zmiany w polskim krajobrazie. Jednak rodzą także pytania: czy zmiana nie przychodzi zbyt późno oraz czy nie okaże się tylko pozorna?
„Arogancja przestrzeni” nie zniknie, dopóki nie zniknie ignorancja dotycząca jej historii i teraźniejszości – Wojciech Kacperski komentuje dyskusję wywołaną przez krytyczne uwagi znanych architektów.
Miasta kreatywne miały wskazać nowy kierunek rozwoju miast, miały być lekiem na dotychczasowe bolączki mieszkańców. Okazały się jednak kolejnym nonsensem.
Jedno z nieoczywistych pytań, które możemy postawić po ostatnich atakach terrorystycznych w Barcelonie, dotyczy tego, jak projektować przestrzenie miejskie, tak by nie były wykorzystywane one przez terrorystów.
„Jest spowodowana przez wiele czynników, a jednocześnie bardzo trudną ją mierzyć” – to jeden z dominujących poglądów na temat gentryfikacji. W swojej książce na jej temat Łukasz Drozda idzie o jeden krok dalej.