Gry adaptacyjne. Recenzja serialu „The Last of Us”
Przypadek tego serialu pokazuje, jak karkołomne jest zadanie adaptacji gry do innego medium. Zależność od kultowego oryginału może okazać się pułapką ograniczającą wyobraźnię twórców.
Przypadek tego serialu pokazuje, jak karkołomne jest zadanie adaptacji gry do innego medium. Zależność od kultowego oryginału może okazać się pułapką ograniczającą wyobraźnię twórców.
Jak stworzyć postapokaliptyczny serial o radości? Przyszłość w „Stacji Jedenastej” wymyka się schematom dystopii: ocalenie może przynieść chociażby wspólnotowe przeżywanie sztuki.
O filmie „Nie patrz w górę” i tym, jak nie opowiadać o końcu świata, Jarosław Kuisz rozmawia z prof. Lechem Nijakowskim i Kacprem Szuleckim.
Niemal wszyscy napisali już coś o netflixowym hicie „Nie patrz w górę”. Jednak to, co najbardziej rzuciło mi się w oczy w tym niezłym filmie, słabo wybrzmiało w recenzjach.
Szanowni Państwo! Dzieją się rzeczy niewyobrażalne. Zamknięcie największych ikonicznych miast globalnej wioski – na czele z Nowym Jorkiem – do tej pory było wyłącznie przedmiotem fantazji autorów filmów katastroficznych. A dziś, zaledwie kilka tygodni po tym jak wirus dotarł do Stanów Zjednoczonych, staje się faktem. Przestają działać usługi, które dotychczas uznawaliśmy za oczywiste – teatry, […]
„Nie wierzę w żadną globalną rewolucję na rzecz empatii czy końca kapitalizmu, bo to po prostu nie jest możliwe. Obawiam się więc, że rzeczywistość po epidemii stanie się na dłuższą metę jeszcze bardziej brutalna. Ale na pewno skończył się świat, który znamy. Powrotu do dawnego modelu życia nie będzie”, mówi filozof i publicysta.
W przeszłości dzieła kultury popularnej wstrząsały opinią publiczną. Dzisiaj jest inaczej. Nasza kultura popularna skapitalizowała kryzysy i lęki konsumentów. Chociaż w przedstawieniach kulturowych na różne sposoby odgrywa się apokalipsę, wabiąc tym czytelników i widzów, żyjemy pod hegemonią happy endu.
Przyszłość jest metaforą, jak pisała Ursula K. Le Guin. Dlatego w tekstach postapokaliptycznych najbardziej frapujące jest to, co mówią o nas samych, żyjących w świecie, którego jeszcze nie zniszczyli kosmici ani bomby atomowe. Książka Lecha M. Nijakowskiego odsłania wiele z naszych przekonań.
Dotąd, przez jej sztukę, miałem Joannę Rajkowską za kogoś agresywnego, pewnego siebie, spodziewałem się, że wie, gdzie skierować pięść, jakie wykrzyczeć hasło, choć robiły to za nią jej projekty, otwarte, a jednak wskazujące winę, coś nieukojonego w nas wszystkich. Myliłem się.
Najnowszy film Aleksieja Germana jr. to wizja świata, którego teraźniejszość rozmyła się zupełnie we wspomnieniu przeszłości i oczekiwaniu na przyszłość. W szczelinie, która powstała między nimi, tkwią zaś Rosja i Rosjanie – pozbawieni kierunku, sensu istnienia i tożsamości.
Dlaczego esej Kołakowskiego nie został opublikowany za życia autora? Być może autorowi nie odpowiadał strój profety. Filozof był w końcu ucieleśnieniem wielu paradoksów: broniącym religii sceptykiem, który nie podziela religijnych nadziei, liberałem chroniącym wolność duchowego poszukiwania i humanistą, który upomina się o teksty naszej kultury – w tym o Nowy Testament.
Nie będzie rewolucji – ale Klątwa, której skutki odczuje Polska, nie przejdzie bez echa. Monika Strzępka i Paweł Demirski mierzą się nie tylko z treścią zbliżającej się apokalipsy na ziemiach polskich, lecz także z bardziej nieoczywistą formułą serialu teatralnego, dotąd nieznanego w rodzimym teatrze.
Łukasz Bertram Zbawca w podróży służbowej Powszechnie wiadomo, że każdy prawdziwy mężczyzna z niecierpliwością oczekuje zombie-zagłady, kiedy pękną wątłe nici socjalizacji i instytucjonalizacji oraz wyschną inne źródła cierpień; zostanie jedynie niezawodny karabin (ewentualnie maczeta), pewne oko i najpiękniejsza dziewczyna na roku do uratowania. Jako że na rozprzestrzenienie się wirusa, który zamieniłby sąsiadów w ludożercze żywe […]
Łukasz Jonak Zachowaj spokój i celuj w głowę. Zombie, świadomość i upadek cywilizacji Jeśli w filmie za setki milionów dolarów, z Bradem Pittem w roli głównej, pojawiają się zombie, to wiedz, że coś jest na rzeczy. Jest to ostateczny dowód nobilitacji żywych trupów, które obok wampirów i nastoletnich czarodziejów stają w pierwszym rzędzie popkulturowych archetypów. […]
Szanowni Państwo, w styczniowym numerze miesięcznika „Znak” ukazał się tekst członka redakcji Kultury Liberalnej, Piotra Kieżuna pt. Konserwatyzm w cieniu apokalipsy. Voegelin, Taubes, Schmitt i „Teologia Polityczna”. * * * Piotr Kieżun Konserwatyzm w cieniu apokalipsy. Voegelin, Taubes, Schmitt i „Teologia Polityczna” Przyglądając się polskim środowiskom skupionym wokół rozmaitych politycznych czasopism, od pewnego czasu można […]