Moniuszko na szpulach
Świat nam się scyfryzował do tego stopnia, że dociekania – o ile komuś zachce się dociekać – coraz rzadziej sięgają poza klikliwą rzeczywistość wyszukiwarki internetowej.
Świat nam się scyfryzował do tego stopnia, że dociekania – o ile komuś zachce się dociekać – coraz rzadziej sięgają poza klikliwą rzeczywistość wyszukiwarki internetowej.
Metro-inteligencja od dość dawna hołduje modzie na muzykę zakorzenioną w tradycji, najchętniej nowej.
Aleksandra Wilczura Narodziny nowej nauki. O konferencji „Saidism in the XXI Century” (8-9 listopada 2010) Stefan Żeromski twierdził, że wszystkie nowości przemysłowe przychodzą do Polski z Zachodu, zaś rewolucje, szczególnie te społeczne, przynosi „wiatr od Wschodu”. Tym razem jednak to z Polski pochodzi idea stworzenia nowej dziedziny nauki o nazwie nieco może przewrotnej, dzięki swojemu […]
Rzadka to sytuacja, gdy człowieka zachwyca jego własna niewiedza.
Ojciec Pirrone w świątobliwy sposób nie był wrażliwy na kobiece wdzięki, bo przyjemnie było mu dopatrywać się w nich niezaprzeczalnego dowodu Dobroci Bożej. Koncertem B-dur Beethovena podzieliły się zgodnie, choć nie bez kokieteryjnego drżenia powieki. Maria zinterpretowała część pierwszą, Marta – drugą i trzecią. Zagrały na zabytkowym fortepianie Erarda z towarzyszeniem Orkiestry XVIII Wieku […]
Ostatnio do znudzenia powtarzane jest pytanie, czy opera była, jest i powinna być rozrywką popularną. Po obejrzeniu „Aidy” w Bregenz myślę, że pytanie to można śmiało przeformułować: czy opera powinna być rozrywką masową.
Manon Krzywe i nieproporcjonalne dekoracje wspaniale sprawdziły się jako dziewiętnastowieczny Paryż, miasto, w którym mieszczańska moralność równie chybotliwie trzyma się pionu co domy zbudowane na scenie Covent Garden przez Chantal Thomas. Spektakl wyreżyserowany przez Laurenta Pelly’ego oczarował lekkością, podbarwianym ironią dowcipem i – last but not least – swoiście francuskim esprit. W roli tytułowej zachwyciła […]
Nie wiedziałem, czego spodziewać się po operze w Bukareszcie. Nie zważając na wymowne spojrzenie zaprzyjaźnionej Rumunki, która zna i polski teatr, i mój gust, poszedłem. I nie żałuję.
Szanowni Państwo, udostępniamy nasze łamy, celem poinformowania o fakcie powstania listu pracowników PR 2 do Rady Nadzorczej Polskiego Radia S.A. W imieniu Redakcji głos zaś zabrał w tej sprawie Aleksander Laskowski – w tekście pt. „Dwójka kochana inaczej”. Redakcja * * * Warszawa, 8 czerwca 2010 roku P2/125/2010 Rada Nadzorcza Polskiego Radia S.A. My, pracownicy […]
Raz po raz powraca temat rzekomej konkurencji, jaką stacja RMF Classic miałaby stanowić względem Programu II Polskiego Radia. Zanim odpowiem na pytanie, dlaczego „rzekomej”, chciałbym podkreślić, że RMF Classic lubię i zdarza mi się słuchać owej krakowskiej rozgłośni, najczęściej w samochodzie.
z EDITĄ GRUBEROVĄ rozmawia Aleksander Laskowski
Przed recitalem Edity Gruberovej w Teatrze Wielkim-Operze Narodowej w Warszawie wyżej podnieśli czoła ci, którzy przed laty słyszeli ją na żywo. Nie kryli oni swej ciekawości, a ta raz po raz kazała im pytać: „Ile zostało z tego wspaniałego głosu?”.
Byłem świadkiem kilku prób przeprowadzenia wywiadu z Bobbym McFerrinem. Żadna nie zakończyła się sukcesem, chociaż za każdym razem ów czarujący artysta bardzo starał się pomóc.
Złośliwy Emmanuel Chabrier powiedział kiedyś, że są trzy rodzaje muzyki: dobra, zła oraz ta skomponowana przez Monsieur Ambroise’a Thomasa.
Nowa płyta znakomitego walijskiego barytona Bryna Terfla nosi znamienny tytuł Bad Boys. Uwiecznione przez niego arie tworzą swoisty katalog czarnych charakterów świata opery, operetki i musicalu, od Mefistofelesa przez Sportin‘ Life’a aż po Sweeneya Todda.