close
 
close
Kultura Liberalna solidarnie z Ukrainą

Artykuły oznaczone tagiem:
"Sylwia Góra"

Sylwia Góra

„Panie, Panowie i Ty, Mario Rodziewiczówno”. O książce „Rodziewicz-ówna. Gorąca dusza” Emilii Padoł

Maria Rodziewicz, albo szerzej znana jako: Rodziewiczówna, to postać niejednoznaczna. Patriotka, katoliczka, ziemianka zbliżona do kręgów sanacyjnych, a jednocześnie wyemancypowana działaczka na rzecz kobiet, powszechnie uważana za lesbijkę. Padoł pokazuje złożoność charakteru tej niezwykle płodnej pisarki i stara się nie pomijać niewygodnych faktów tylko dlatego, że nie wpisują się one w jakąś z góry określoną wizję.

Z Jacentym Dędkiem rozmawia Sylwia Góra

Tożsamość miejsca, miejsce tożsamości. Rozmowa z fotografem Jacentym Dędkiem o projekcie „42-200/tożsamość/ludzie/miejsca”

„To osobista podróż do symboli, do obszarów oswojonych – ulicy, dzielnicy, przedmieść, centrum, ludzi bliskich i nieznajomych, z którymi połączyło mnie wspólne miejsce życia” – tak o swoim projekcie „42-200/tożsamość/ludzie/miejsca” mówi Jacenty Dędek. Na łamach „Kultury Liberalnej” w 2020 roku pisaliśmy o „Portrecie prowincji” – poprzednim projekcie fotografa.

Sylwia Góra

W gruncie rzeczy każdy cierpi podobnie. O książce „Ruth i Pen” Emilie Pine

Pierwsza wydana w Polsce książka Emilie Pine, zbiór esejów „O tym się nie mówi”, wyróżniała się na tle innych tekstów wpisujących się w nurt popularnego autobiografizmu. Osobista opowieść o kolejnych próbach zajścia w ciążę i poronieniach oraz życiu jako córka alkoholika, była naprawdę przejmująca. Tym razem Pine debiutuje jako powieściopisarka i znów dotyka trudnych intymnych spraw, z którymi mierzą się tytułowe bohaterki.

Sylwia Góra

Kaprys, występek, wybryk, eksces. O książce „Dziewczynki. Kilka esejów o stawaniu się” Weroniki Murek

Pierwszy raz zrozumiałam, co znaczy być dziewczynką, dość późno, ale tylko dlatego, że wcześniej byłam dzieckiem dość nieśmiałym, czyli takim, jakim powinna być „prawdziwa” dziewczynka. Kiedy skończyłam czternaście lat w moim życiu nastąpiła przemiana – zaczęłam mieć zdanie na każdy temat i z wielką przyjemnością używać słowa „nie”. Czyli robić wszystko to, co „porządnej” dziewczynce nie przystoi. Czy na pewno?

Sylwia Góra

Blisko ciała. O książce „Ciałaczki” Karoliny Sulej

Krystyna Kofta, Nina Kowalewska-Motlik, Renata Dancewicz, Paulina Młynarska, Iwona Demko, Katarzyna Szustow, Krystyna Kacpura, Justyna Wydrzyńska, Aleksandra Józefowska, Agnieszka Szeżyńska, Agata Loewe-Kurilla, Patrycja Wonatowska… Co łączy te kobiety? Są ciałaczkami, które według podtytułu książki Karoliny Sulej – wcielają feminizm.

Sylwia Góra

W delegacji. O książce Anny Bikont „Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie”

Jest rok 1947. Lejb Majzels zostaje zatrudniony przez Centralny Komitet Żydów w Polsce (CKŻP), aby odszukać żydowskie dzieci, które ukrywały chrześcijańskie rodziny i negocjować ich wykup. Na zdjęciach wygląda jak przeciętny polski urzędnik. I to właśnie wygląd pozwala mu bezpiecznie poruszać się po miastach, a częściej wsiach. Bo w Polsce dla Żydów wojna się nie skończyła.

Sylwia Góra

Czy kobieta odmienia się przez przypadki? O książce „Finalistka” Anny Janko

Współczesna proza lubi nam opowiadać o starości na dwa sposoby. Pierwszy z nich ukazuje ją jako pogodny czas rozliczenia z przeszłością. Drugi przedstawia starość jako stan degradacji ciała, cierpienie, samotność. Janko odrzuca obie strategie. Jej bohaterka chce oswoić to, co nieuchronne, ale jednocześnie walczy do ostatka sił, żeby nie przyznać się przed sobą, że starość jest tuż za rogiem.