KULTURA LIBERALNA > Słysząc > Warsztaty z muzyki...
Warsztaty z muzyki współczesnej [WIDEO!]
Są to na przykład: preparacja instrumentu, aleatoryka, dekompozycja; specyficzne nazewnictwo technik typu: slap, skretch, frullato, multifon. Ten specyficzny język muzyczny poszerzył słownik pojęć, a co za tym idzie – otworzył zupełnie nowe możliwości przed kompozytorami i wykonawcami. To, co zwykle w muzyce było niedopuszczalne, teraz stało się możliwe. Wyjście z ryz harmonii oraz konwencji spowodowało, że muzyka otworzyła się na eksperyment, przestrzeń oraz interpretację pojęć. Moim zdaniem są to elementy, które mają ogromny potencjał do wykorzystania w procesie edukacji.
1. Eksperyment to badanie możliwości przez zestawianie pojęć. Otwarcie na przestrzeń, czyli wykorzystywanie w ramach tzw. struktury zestawień dźwięków, dźwięków, które są konsekwencją ruchu oraz budowania „form naturalnej multimedialności”. To taka moja propozycja, która ma prowadzić w przyszłości do naturalnego postawienia znaku równości między dźwiękiem a gestem, głosem a działaniem w ramach systemu muzycznego, gdzie nie mamy już „kompozycji”, lecz „sterowanie”.
2. Zestawianie pojęć w ramach struktur może prowadzić do interpretacji i syntezy pojęć. Na przykład Chopin + multifon, Beethoven + beatbox + slap. Trening tego rodzaju umiejętności może prowadzić do bardziej dynamicznego traktowania muzyki. Wychodzenie od pojęć czysto muzycznych i budowanie z nich historii przestrzennych polegających na budowaniu mini instalacji, w których młodzi wykonawcy odnajdują się jako dźwiękowi podróżnicy. Wizualne prezentowanie problemów partytur współczesnych, metod wykonawczych u poszczególnych kompozytorów to metoda na ich przybliżanie. Do każdego warsztatu z dziećmi czy z młodzieżą tworzone byłyby formy „utworów – opowieści”. Tak przygotowana i przetrenowana forma zbliża do siebie formułę koncertu i warsztatu. Interakcja z publicznością i skupienie na własnym działaniu tworzą wspólną, otwartą na przestrzeń formułę zajęć, gdzie nie „ja, wykonawca” i „Ty, słuchacz”, lecz „wspólnota muzycznych działań” liczy się najbardziej. Ostatnio wydaje mi się, że formuła koncertu jest czymś dziwnym. Słuchacze i wykonawcy budują coś tak silnie związanego z grawitacją, że aż się chce wprowadzić system antygrawitacyjny „edukacji komponowanej”.
3. Warsztaty muzyki współczesnej mogą być poszerzane również o „projekty”. Interpretacja pojęć dotyczących muzyki współczesnej przez twórcze działania ze „zjawiskami przestrzeni” wydawać by się mogło niemuzycznymi: samochody (tworzę listę dostępnych dźwięków i czynności „samochodowych”, z których następnie powstawać będzie utwór muzyczny – planowana współpraca z firmami motoryzacyjnymi), roboty (współpraca z Bożydarem Milewskim – twórcą strony www.twojrobot.pl oraz licznych działań edukacyjnych z robotem), ekologia (fletowe działania muzyczne zakładające odkrywanie i uświadamianie sobie otaczającej nas przestrzeni), beatbox (przekładanie technik beatboxowych na flet prosty i klarnet oraz realizacja tak zwanych „remixów” znanych melodii, utworów współczesnych kompozytorów, współpraca na gruncie edukacyjnym z Muzeum Literatury w Warszawie w ramach „Chopin beatbox”), orkiestra fletowa, orkiestra ludzka (realizacja fragmentów partytur współczesnych na zasadzie „tak napisane, tak gramy, tak dodajemy, tak improwizujemy”), instrument i ruch (wprowadzanie pojęcia „zapisu specjalnego”, gdzie oprócz nut mamy wskazówki dotyczące wykonywanego gestu, głosu i działania na zadanym przedmiocie), flet prosty i klarnet jako instrument etniczny (prezentacja różnych sposobów gry występujących w różnych kulturach np. flet „japoński”, flet „afrykański”, flet „polski”, flet „bluesowy”), preparacja instrumentu (prezentacje różnych sposobów gry na flecie jako źródło różnorodności instrumentalnej), interpretacja podstawy programowej (interpretacja i próba syntezy wyżej wymienionych „projektów” przez założenia podstawowych elementów prezentowanych uczniom na lekcjach muzyki – współpraca ze Stowarzyszeniem Edukacja i Nauka), fonetyka a flet prosty (opracowywanie przy współudziale nauczyciela języka obcego metody mówienia sylab i zwrotów do fletu, powodując w ten sposób tworzenie alternatywnego sposobu nauczania języka obcego), muzyka i sport (wplatanie elementów podręcznika w działania różnych dziedzin sportu takich jak siatkówka interaktywna z dźwiękiem, dźwiękowa piłka nożna, karate, skok w dal), opowiadanie historii na fletach w ramach mini scenografii (granie w przestrzeni wyimaginowanych światów tworzonych w ramach lekcji).
4. Ważny w muzyce współczesnej element poszukiwań sonorystycznych naprowadza na pomysł „wielkiego naśladownictwa”, które to jest encyklopedią, słownikiem niezwykłych możliwości brzmieniowych. Dźwięki występujące w przyrodzie, takie jak na przykład „lecący samolot” (pytanie czy duży, czy mały, jaki model powoduje ukierunkowanie na niuans dźwięku, taki, jaki występuje realnie w muzyce przez zapis, czyli „duży samolot” to ciężko, wolno, forte, dźwięki położone – portato tak przykładowo) powodują znowu rodzaj otwarcia na niuans przestrzeni.
Tak więc to, co daje muzyka współczesna, na co pozwala, to przede wszystkim jej ogromny potencjał możliwości, kierunków poszukiwań oraz – co chyba najważniejsze – możliwość jej rozwoju.
* Z powyższym tekstem związany jest zapis z warsztatów z dźwiękami samochodów [nagrany na festiwalu teatralnym Malta 2010 w Poznaniu; z Autorem tekstu gra Patryk Matela „Tik Tak”]:
Skoro tu jesteś...
...mamy do Ciebie małą prośbę. Żyjemy w dobie poważnych zagrożeń dla pluralizmu polskich mediów. W Kulturze Liberalnej jesteśmy przekonani, że każdy zasługuje na bezpłatny dostęp do najwyższej jakości dziennikarstwa
Każdy i każda z nas ma prawo do dobrych mediów. Warto na nie wydać nawet drobną kwotę. Nawet jeśli przeznaczysz na naszą działalność 10 złotych miesięcznie, to jeśli podobnie zrobią inni, wspólnie zapewnimy działanie portalowi, który broni wolności, praworządności i różnorodności.
Prosimy Cię, abyś tworzył lub tworzyła Kulturę Liberalną z nami. Dołącz do grona naszych Darczyńców!
PRZECZYTAJ INNE Z TEGO NUMERU
KOMENTARZE
