„To mały krok dla człowieka, ale wielki krok dla ludzkości” – te słynne już słowa wypowiedział Neil Armstrong, pierwszy człowiek, który postawił stopę na naszym naturalnym satelicie. Było to latem 1969 roku, a Armstrong był jednym z astronautów biorących udział w misji Apollo 11. Wielu z nas bardzo dobrze zna te fakty. Jednak znaczna część materiałów edukacyjnych, zwłaszcza tych przeznaczonych dla młodszych czytelników, poprzestaje na podaniu tych kilku informacji.

[promobox_wydarzenie link=”https://patronite.pl/KL” txt1=”Właśnie ukazał się 600. numer Kultury Liberalnej. Co planujemy dalej?” txt2=”Zajrzyjcie na patronite.pl/KL i dołączcie do grona naszych Patronów!” pix=”https://kulturaliberalna.pl/wp-content/uploads/2020/07/600_crosslink2-550×549.png”]

Książka Lary Albanese jest zupełnie inna, przede wszystkim dlatego, że znacznie głębiej wchodzi w różne niuanse związane z lotami kosmicznymi. Pokazuje ona misję Apollo w szerszym kontekście historycznym i społecznym. Na kartach książki nie znajdziemy więc sztampowej opowieści o wybitnym białym Amerykaninie, który dzięki swoim umiejętnościom stanął na Srebrnym Globie. Z książki dowiemy się natomiast, jak wielu jest bohaterów, którym zawdzięczamy to, że Armstrong mógł wypowiedzieć swoje słynne słowa.

Na kolejnych kartach poznajemy więc historię misji Apollo, wraz z jej trudnymi i tragicznymi momentami. Poznajemy również całą plejadę ziemskich stworzeń, które opuściły atmosferę ziemską. Poza znaną wszystkim suczką Łajką, w kosmos poleciały również inne stworzenia, między innymi koty, króliki, szczury, żółwie, a nawet skorpiony. Wśród zdobywców kosmosu byli również nasi bliscy krewniacy – makaki oraz szympansy. Dzięki ich poświęceniu doszliśmy do momentu, w którym możliwe było względnie bezpieczne wysłanie w przestrzeń kosmiczną ludzi.

W kolejnych rozdziałach poznajemy załogę Apollo 11, dostajemy również informacje na temat budowy statku, który na czas misji stał się jej domem. Z książki dowiemy się też, jak założyć skafander kosmiczny, co Gagarin powiedział przed swoim słynnym lotem i jaki zapach ma Księżyc. Książka jest najeżona ciekawostkami dotyczącymi praktycznych, technicznych, a także społecznych aspektów podróży kosmicznych, pokazuje, że postęp wymaga współpracy ogromnej grupy ludzi, spośród których do historii przechodzą tylko pojedyncze nazwiska. Co ważne, książka dobitnie pokazuje, że loty kosmiczne to nie tylko Apollo. Aby ten program stał się rzeczywistością, konieczna była wieloletnia praca wielu specjalistów i specjalistek. Osobny podrozdział jest poświęcony kobietom w kosmosie i powodom, dla których w początkach programów kosmicznych było im znacznie trudniej zrealizować marzenia o locie pozaziemskim niż ich kolegom.

Bardzo doceniam pracę Lary Albanese właśnie za pokazanie szerokiego kontekstu i różnorodność prezentowanych treści. Autorka podjęła się trudnego zadania, wszak o lądowaniu na Księżycu powstała cała masa książek, filmów, a nawet komiksów. Autorka z zadania wywiązała się znakomicie, w przemyślany sposób zadając pytania i umiejętnie prezentując wybrane informacje.

Od strony formalnej książka również jest fantastyczna: napisana prostym językiem, z ważnymi terminami i nazwiskami wyróżnionymi graficznie i zrozumiale opisanymi. Widać, że Lara Albanese ma nie tylko odpowiednie wykształcenie (jest fizyczką), ale również wieloletnie doświadczenie i bardzo duże wyczucie w kwestii tłumaczenia trudnych zagadnień naukowych dzieciom. Znakomite ilustracje autorstwa Luogo Comune doskonale współgrają z narracją, fundując nam iście kosmiczną mieszankę wiedzy, stylu i doznań estetycznych.

W mojej ocenie jest to jedna z najlepszych książek popularnonaukowych dla dzieci na temat kosmosu. Bardzo się cieszę, że trafiła do polskiego czytelnika i mam nadzieję, że dzięki niej więcej osób będzie mogło patrzeć nocą w stronę Srebrnego Globu, myśląc o jednym z największych dokonań ludzkości – udanej wyprawie na Księżyc i z powrotem.

 

Książka:

Lara Albanese, „Ziemia do Księżyca. Porywająca historia Apollo 11”, il. Luogo Comune, przeł. Maria Wasylkowska, wyd. Muchomor, Warszawa 2020.

 

Rubrykę redaguje Paulina Zaborek.